Добрая навіна, якой трэба дзяліцца з усімі

Аўтар: Дэні Савэдра

«Як ужо многія пачалі складаць аповесьці пра добра вядомыя сярод нас падзеі, як пераказалі нам тое ўсе, хто з самага пачатку быў сьведкамі і слугамі Слова, дык надумаўся і я, рупліва дасьледаваўшы ўсё з пачатку, па парадку апісаць табе, глыбокашаноўны Тэафіле, каб ты ўведаў цьвёрдую аснову таго вучэньня, у якім быў настаўлены». – Лукаша 1:1-4

«І сталася, калі адышлі ад іх анёлы ў неба, пастухі сказалі адзін аднаму: «Хадзем у Бэтлеем і ўбачым, ці сталася тое слова, якое абвясьціў нам Госпад». І пайшлі пасьпешна, і знайшлі Марыю і Язэпа, і Немаўлятка, Якое ляжала ў ясьлях. І, убачыўшы, расказалі пра словы, якія былі сказаныя ім пра Дзіцятка Гэтае. І ўсе, якія чулі, зьдзіўляліся з таго, што расказвалі ім пастухі.». – Лукаша 2:15-19

Паводле сацыялягічнага дасьледаваньня, праведзенага ў 2010 годзе, добрыя навіны разыходзяцца хутчэй за благія. Доктар Ёна Бёргер, вядомы экспэрт па вусным шляху, віральным маркетынгу ды сацыяльнаму ўплыву, падсумаваў тое, што паказала гэтае вялікае дасьледаваньне такім чынам: «Калі я толькі што прачытаў нейкую гісторыю, якая зьмяніла тое, як я разумею сьвет і самога сябе, то я хачу абмеркаваць тое зь іншымі».

Ці гэта не цудоўна, але таксама й дзіўна? Шмат якія людзі думаюць, што благая навіна распаўсюджваецца хутчэй за добрую, але, здаецца, тое ня ёсьць праўдай. Як кажуць, зловіш больш мух мёдам, чымся воцатам. Паразважайце трохі над гэтым…Ці то смачная страва, якую вы зьелі, ці то выдатны фільм, які вы кагадзе паглядзелі, ці то надта цікавая кніга, ад якой вы не маглі адарвацца, ці то сапраўды цудоўны падарунак, які вы атрымалі, ці то здабыцьцё працы, аб якой вы заўжды марылі, ці то абвестка, якая зьмяніла вашае жыцьцё, – калі адбываецца нешта цудоўнае, то мы звычайна хочам адразу ж падзяліцца тым зь іншымі!

Раство – гэта сьвяткаваньне найцудоўнейшае навіны, якую чалавецтва калі-небудзь чула: нараджэньне Ісуса. І ў адрозьненьні ад найсмачнейшай катлеты, якую вы толькі што зьелі альбо нейкай іншай радаснай навіны, якая ўзьдзейнічае на аднога вас або на невялічкую колькасьць людзей, зьяўленьне Ісуса Хрыста, Збаўцы сьвету, ёсьць добрай навіной для ўсіх людзей! Гэта як раз такая навіна, якой мы павінна адчайна й бессаромна дзяліцца з кожным чалавекам навокал. Няма больш ніякай навіны, якая павінна распаўсюджвацца хутчэй за добрую навіну аб тым, што Бог паказаў нам, грэшнікам, шлях прымірэньня зь Ім, дараваў нам нашыя грахі ды прыняў нас у Сваю сям’ю як Сваіх дзяцей.

У сёньняшніх урыўках мы пабачым два прыклады людзей, якія пачалі распаўсюджваць добрую навіну аб Ісусе. Пачнем з Лукаша, які пачуў і, напэўна, убачыў надзвычайныя рэчы – рэчы, аб якіх – ён ведаў -- ён мусіў распавесьці ўсім, каму толькі мог.

Лукаш быў грэкам і адзіным біблійным аўтарам нежыдоўскага паходжаньня. Апостал Павал называў яго «лекар любасны». У сёньняшнім сьвеце лекары займаюць глямурнае ды прывілеяванае становішча, але ў час існаваньня раньняй царквы лекары часта былі служкамі. Верагодна, што Тэафіл быў ягоным сталым кліентам, магчыма рымскім уладаром, бо эпітэт «глыбокашаноўны» звычайна выкарыстоўваўся ў зваротах да тых, хто быў ва ўладзе ў Рымскай імпэрыі. Тым ня менш, Лукаш упэўнена падзяліўся зь ім інфармацыяй пра Каралеўства, мацнейшае за Рым, і пра Караля, важнейшага за Цэзара.

У сваёй прадмове Лукаш кажа Тэафілу, што паведамленьне, якое ён атрымаў ад відавочцаў жыцьця ды служэньня Ісуса, мусіла быць распаўсюджаным дзеля таго, каб ён – а таксама іншыя людзі, які прачыталі Эвангельле ад Лукаша ды Дзеі – мог зразумець пасланьне надзеі. Чытаючы эвангельлі, мы разумеем, што Лукаш гутарыў з рознымі важнымі асобамі: магчыма, з Марыяй, Язэпам, Янам ды іншымі людзьмі, якія хадзілі з Ісусам.

Некалькі дзён таму мы чыталі пра пастухоў, якія першымі пачулі надзвычайную навіну пра нараджэньне Збаўцы. Але яны не засакрэцілі яе. Заміж таго, яны «расказалі пра словы, якія былі сказаныя ім пра Дзіцятка Гэтае. І ўсе, якія чулі, зьдзіўляліся з таго, што расказвалі ім пастухі…» (Лукаша 2:17-18).

Сьвяткуючы Раство сёньня, памятайма, што нашае пакліканьне заключаецца ў тым, каб мы расказвалі аб збаўленьні праз Ісуса ўсім людзям, якія Бог памясьціў у нашае жыцьцё. Як пастухі ды як Лукаш, мы маем надзвычайнае паведамленьне для цэлага сьвету, і мы папросту ня можам захоўваць яго для сябе!

Сёньня ўсе дзеляцца ўсім. Ад здымкаў да пачуцьцяў і разважаньняў – нашыя стужкі ў Facebook, Twitter ды Instagram ніколі не пустуюць. Мы сталі сьведкамі таго, як Хрыстова сіла зьмяніла нашыя сэрцы й дала нам супакой…дык цяпер мы павінны дзяліцца гэтай дзівоснай навіной гэтак жа радасна, як мы дзелімся ўдалым здымкам у Instagram! Адвядзеце трохі часу сёньня на тое, каб расказаць некаму аб тым, як Ісус дзее ў вашым жыцьці.