Язэпава падарожжа

Аўтар: Дэні Савэдра

«Калі ж надумаў ён гэта, – вось, анёл Гасподні ў сьне зьявіўся яму і сказаў: Язэпе, сыне Давідаў! Ня бойся прыняць Марыю, жонку тваю; бо зачатае ў Ёй ёсьць ад Духа Сьвятога; і народзіць Сына, і дасі Яму імя: Ісус, бо Ён уратуе людзей Сваіх ад грахоў іхніх … Устаўшы ад сну, Язэп зрабіў, як загадаў яму анёл Госпадаў, і прыняў жонку сваю». – Мацьвея 1:20–21, 24

Ці вы калі-небудзь браліся за нешта, толькі каб потым неўзабаве зразумець, што пагадзіліся на нешта большае, самі таго ня ведаючы? Нешта такое, пасьля чаго ў вас узьнікла моцнае шкадаваньне? Што я маю на ўвазе? Ну, ці вы калі-небудзь куплялі аўтамабіль, які, як вы думалі, быў у выдатным стане, толькі каб празь некалькі месяцаў даведацца, што яму патрэбны новы радыятар, і тое абыдзецца вам вельмі дорага? Ці вы калі-небудзь уладкоўваліся на працу з канкрэтным апісаньнем работы, толькі каб потым атрымаць заданьні ды абавязкі па-за сфэрай вашае дасьведчанасьці без падвышэньня платы, новага тытулу або зьменшаньня іншых абавязкаў? У такіх абставінах мы часта думаем: «Я на гэта не пагаджаўся!»

На вашую думку, што адчуваў Язэп, калі яму паведамілі, што ягоная нарачоная, зь якой ён яшчэ не дзяліў сямейнага ложку, была цяжарная? Што, на вашую думку, ён адчуваў, калі яна пачала выказваць дзівосныя, неверагодныя й трохі бязглуздыя цьверджаньні пра анёла, бязгрэшнае зачацьце й Мэсію? Яна заявіла, што яна зацяжарала ад Сьвятога Духа, але тое, мусіць, было Язэпу зацяжка зразумець. Магчыма, што ён ня даў ёй веры. Шчыра кажучы, хто б даў? Думаю, што ён ужо пачаў быў шкадаваць свае з Марыяй заручыны.

Што б вы зрабілі на ягоным месцы? Бальшыня з нас у выпадках, калі мы атрымоўваем больш за тое, на што спадзяваліся, або калі нейкая ўмова не выконваецца згодна з пагадненьнем (напрыклад, мабільнікавы кантракт), будзе скардзіцца абслугоўваньню кліентаў, патрабаваць размовы з загадчыкам і пагражаць закрыць рахунак, калі мы не атрымаем тое, чаго мы жадаем. Бальшыня людзей на Язэпавым месцы публічна зганьбіла б Марыю. Некаторыя б нават выкарысталі поўнае права ды дамагліся б таго, каб Марыю ўкамянавалі да сьмерці. Але Язэп ня быў як бальшыня людзей…

Хоць у Эвангельлях і не напісана шмат пра Язэпа, і ў нас ёсьць вельмі мала інфармацыі пра ягонае жыцьцё, мы ведаем наступнае: ён быў добрым чалавекам (Мацьвея 1:19). Няшмат людзей у Бібліі апісваюцца як добрыя або «праведныя». Гэта далучае Язэпа да сапраўды элітнага біблійнага гурту разам з Ноем, Данілам ды Ёвам. У Мацьвея 1:19 чытаем: «А Язэп, муж Яе, будучы праведным, не жадаючы зьняславіць Яе, хацеў употай адпусьціць Яе». Бяз ганьбы, бяз сьмерці; ён хацеў вырашыць гэтую праблему ціха ды са спагадай.

Але потым Язэпу зьявіўся ў сьне анёл ды сказаў яму ажаніцца з Марыяй, бо дзіцё ў яе ўлоньні сапраўды было Збаўцам. І зноў, Язэп мог сказаць: «Я на гэта не пагаджаўся. Гадаваць Збаўцу? Я ж усяго толькі цясьляр. Я на гэта не вучыўся. Гэта звыш таго, што я чакаў. Я ня буду ў гэтым удзельнічаць». Але ён тое не зрабіў. Заміж таго, прачнуўшыся, ён зрабіў «як загадаў яму анёл Госпадаў».

Перад Язэпам стаяла цяжкая сытуацыя. Яго папрасілі пабрацца шлюбам з жанчынай, якая зацяжарала да вясельля, і перанесьці крытыку, плёткі ды сорам, якія, пэўна ж, меліся прыйсьці. Нідзе не напісана пра вялікае ўрачыстае вясельле Марыі ды Язэпа. Магчыма, што яны пабраліся шлюбам супраць волі абедзьвюх сямей. Але Язэп мужна перанёс усё гэта й прадэманстраваў сваю вернасьць Госпаду, выгадаваўшы Ісуса як уласнага сына. Ён застаўся паслухмяным нават у страшных абставінах.

Мы самі можам апынацца ў цяжкіх абставінах, калі хочацца сказаць: «Я на гэта не пагаджаўся». Нам можа выпасьці прайсьці праз розныя выпрабаваньні, нас могуць папрасіць выканаць невыканальнае або выйсьці з нашай зоны камфорту. Рэч вось у чым: Бог часта дае нам больш за тое, на што мы пагадзіліся былі. Ён часта ставіць нас у сытуацыі, якія мы ня можам вырашыць самастойна. Ён робіць тое, каб мы маглі быць вернымі ды паслухмянымі й поўнасьцю спадзявацца на Ягоную моц, мудрасьць і кірунак, каб усё перанесьці.

Як Язэп, будзьма паслухмянымі ды вернымі, не зважаючы ні на што. І памятайма тое, на што мы пагадзіліся – атрымаць Божую ласку праз падпарадкаваньне нашага жыцьця Яму й хаджэньне за Ягоным Сынам. Не забываймася на абяцаньне, што нам досыць Ягонае ласкі; што Ягоная сіла дасканаліцца ў нашай кволасьці … асабліва тады, калі мы атрымліваем звыш таго, на што мы пагадзіліся і што мы здолеем перажыць.