Сын абяцаньня, вобраз Ісуса

Аўтар: Дэні Савэдра

“Бог нагледзіць Cабе ягня на цэласпаленьне, сыне мой.” — Быцьцё 22:8

Ці вас калі-небудзь прасілі зрабіць якое-небудзь вар’яцтва? Нешта такое бязглуздае, што вам ніколі не прыходзіла ў галаву? Калі так, то вы не адны. У Быцьці 22 Бог даў Абрагаму дзіўны загад.

Бог папрасіў Абрагама прынесьці на цэласпаленьне ягонага сына. Чакай. Што? Маеш на ўвазе сына абяцаньня? Таго, зь якога меўся выйсьці вялікі народ? Так, таго самага. Бог сказаў: “Вазьмі сына твайго, адзінага твайго, якога ты любіш, Ісаака … і там прынясі яго на цэласпаленьне…” (Быцьцё 22:2)

Чуць тое, мусіць, прычыніла Абрагаму надзвычай вялікі боль ды журботу. Ці вы можаце ўявіць сябе, што вас папрасілі ахвяраваць найдаражэйшае для вас? Ці вы паслухаліся б, як Ной, альбо пабеглі б у супрацьлеглым накірунку, як Ёна? Паразважайце аб тым, наколькі бязглуздай ды абсурднай прагучала Божая просьба. Ісаак быў родным сынам Абрагама і ў ім трымалася будучыня Божага запавету. Ісаак быў цудам, падарункам ад Бога ў адказ на Абрагамаву ды Саррыну веру.

Але як толькі Абрагам пачуў Бога, ён адразу ж паслухаўся Яго ў веры. Часам у нашых жыцьцях перад намі будзе стаяць на першы погляд немагчымы, цяжкі выбар…выбар, які мы, магчыма, ня здолеем зразумець. Але калі мы разумеем Божую натуру ды Ягоную любоў да нас, калі мы ўсьведамляем, што Ягоная воля заўсёды нясе ў сабе найлепшае нам і славу Яму, то мы можам аддана слухацца Яго, бо мы ведаем, што “тым, хто любіць Бога, хто пакліканы па Ягонай пастанове, усё спрыяе на добрае” (Рымлянаў 8:28).

Бачыце, Абрагам ведаў, што Божая воля ніколі ня будзе супярэчыць Ягонаму абяцаньню, дык гэты верны бацька трымаўся за Божае Слова, якое абяцала: “У Ісааку назавецца табе семя” Быцьцё 21:12. Абрагам верыў, што нават калі б Госпад дазволіў яму прынесьці ў ахвяру свайго сына, то Ён быў цалкам здольны ўваскрэсіць яго зь мёртвых (Габрэяў 11:17-19). У гэтым мы бачым характар веры. Яна не патрабуе тлумачэньняў; яна трымаецца за абяцаньні. З гэтае прычыны Абрагам здолеў сказаць сваім слугам: “Я і сын пойдзем туды і паклонімся, і вернемся да вас” (Быцьцё 22:5) і свайму сыну: “Бог Сам нагледзіць сабе ягня на цэласпаленьне, сыне мой…” (Быцьцё 22:8).

Адной дэтальлю, якую часта не заўважаюць у гэтай гісторыі, зьяўляецца Ісаакава вера ды паслушэнства. Уяўляючы сабе гэтае здарэньне, мы часта думаем, што Ісаак быў дзіцём, маленькім хлопчыкам. Але большасьць Біблійных дасьледнікаў думаюць, што яму было недзе ад 18 да 33 гадоў — усё ж, ён мусіў быць дастаткова вялікім ды моцным, каб несьці ўсе тыя дровы на цэласпаленьне.

Мы бачым цудоўную аналёгію паміж Ісаакавай гісторыяй ды Божым плянам збаўленьня праз Ісуса, Божае ягнё, Які прыйшоў, каб узяць на Сябе грахі сьвету. Большасьць дасьледнікаў думае, што Ісаак разумеў, што там адбывалася. Ён нёс дровы на сваё ўласнае цэласпаленьне й не сказаў ані слова, калі яго паклалі на ахвярнік. Ён не запярэчыў, калі Абрагам узьняў нож. Ён ахвоча аддаўся свайму бацьку…дакладна як Ісус! Джэймз Гудман апісвае Ісаака наступным чынам: “сьведамы ды згодны, ціхі, а можа й зусім маўклівы, і перадусім не пакутлівы.” Клямэнт Александрыйскі напісаў: “Ён (Ісус) — гэта Ісаак…бо ён быў Абрагамавым сынам гэтаксама, як Хрыстос ёсьць Божым Сынам ды ахвярай, як і Госпад.”

У канцы, Бог спыніў Абрагамаву руку й даў іншую ахвяру. “I назваў Абрагам імя месца гэнага: Ягова-Ірэ (СПАДАР парупіцца). Затым і цяперака кажацца: на гары Яговы ўгледзіцца” (Быцьцё 22:14). Раство — гэта сьвяткаваньне моманту, калі Бог даў нам Ягнё!

Ці Госпад просіць вас зрабіць нешта такое, што падаецца абсурдным? Нешта такое, чаго вы ня здолееце зразумець? Можа, Ён заклікае вас перабрацца ў іншы горад або краіну, зьмяніць месца працы або распачаць біблійныя заняткі ў вашай хаце або на працы. Магчыма, Ён просіць вас падзяліцца Добрай навіной з вашым суседам (-кай), аднаклясьнікам (-цай) або калегам (-ай). Зрабеце як Абрагам ды адкажэце на Божае пакліканьне! Калі вы дзейнічаеце ў веры ды паслушэнстве, дык Госпад абавязкова дабраславіць вас, дапаможа вам выканаць тое ды зробіць праз вас і ў вас нешта сапраўды цудоўнае!