Blijf altijd op Hem vertrouwen!

Hebreeën 3:7-19: een negatief voorbeeld ter waarschuwing

De verkeerde toepassing van het volk Israël wordt door de auteur beschreven als een risico dat nog steeds actueel is. De schrijver past Psalm 95:7-11, woorden van de Heilige Geest en een waarschuwing tegen afvalligheid, regelrecht toe op zijn lezers:

• De auteur herhaalt de oproep van Psalm 95 om naar Gods stem te luisteren, die nog steeds klinkt (denk aan Hebreeën 1:2).
• De exodus van het volk, bevrijding uit slavernij in Egypte, wordt in parallel gezet met Gods bevrijding uit de slavernij van de zonde. De rust van het beloofde land zet hij in parallel met de sabbatsrust die ons nog wacht. Oftewel, net als Israël zijn wij bevrijde mensen op weg naar rust.
• Israël kon de rust niet binnengaan vanwege ongehoorzaamheid en ongeloof (Hebreeën 3:17-19). Daarom roept hij zijn lezers op om tot het einde toe resoluut vast te houden, alleen dan blijven we deelgenoten van Christus en hoeven wij niet achter te blijven (Hebreeën 3:14, 4:1).

Nadat hij zijn lezers een negatief voorbeeld heeft voorgehouden (mensen die de rust niet konden binnengaan), drukt de schrijver hen op het hart dat de belofte van rust nog steeds geldt, ook voor hen. Het is daarvoor van cruciaal belang om het verkondigde woord aan te nemen. Dit verkondigde woord is het goede nieuws dat hen is verkondigd, en waar hij ook al iets over gezegd heeft in Hebreeën 2:3-4.

Ernst!

De waarschuwingen van de Hebreeënschrijver klinken ernstig en dat is ook zo bedoeld. De Hebreeënschrijver heeft een betrokken hart, en maakt zich zorgen over zijn lezers. Hij spreekt hen aan als een groep christenen, mensen die gered zijn door Jezus (Hebreeën 3:1), en laat tegelijk merken dat wegglijden van Christus levensgevaarlijk is. En voor dat wegglijden wil hij hen behoeden, vandaar zijn stevige taal.

Balans

Een christen kan zijn of haar eigen redding niet bewerken, het is puur genade dat je christen bent. Maar toewijding aan God is wel het beoogde resultaat van de redding en van de genade: het is het werk van de Geest in je en laat zien dat je gered bent. Deze tweede kant van onze redding wordt in deze passage benadruk: blijf trouw aan je redding, en laat dat zien in je toewijding!

Tot nu toe heeft de schrijver al veel over Jezus gezegd: hij heeft benadrukt dat Jezus Gods eeuwige Zoon is, en uniek. We hebben Jezus nodig voor onze redding. Hij heeft zijn lezers op het hart gedrukt om trouw te zijn in hun toewijding aan Jezus, want de gevolgen zijn ernstig als zij wegglijden. In hoofdstuk 4 gaat hij verder met zijn aanmoedigingen.

''Want wij hebben deel aan Christus gekregen, als wij tenminste het beginsel van de vaste grond van het geloof tot het einde toe onwrikbaar vasthouden'' (Hebreeën 3:14, HSV).

Toepassing

Wat zijn jouw gevaren als het gaat om wegglijden in het geloof? Hoe ga je daarmee om? Wat helpt jou om radicaal toegewijd te blijven aan Jezus?