Moge God in ons datgene tot stand brengen wat Hem welgevallig is.

De brief begon met een lofzang op Gods spreken, vroeger en nu. De auteur viel daarmee met de deur in huis, en nam geen enkele ruimte om zichzelf te introduceren of om zijn lezers te groeten. We weten dan ook niet wie de schrijver van dit prachtige en betrokken betoog is, en evenmin aan wie hij schreef (‘aan de Hebreeën’ is er pas later boven gezet).

Nu we aan het einde zijn gekomen van zijn betoog, krijgen we meer een ‘brief-gevoel’ omdat hij zijn lezers vraagt de groeten te doen en hij laat ze ook groeten. Ook zien we hier dat hij Timoteüs kent. Verder komen we erachter dat hij van plan is om op bezoek te gaan bij zijn lezers.

Zegenbede

Hij heeft zijn lezers opgeroepen om de blik gericht te houden op Jezus, de grondlegger en voltooier van ons geloof en zijn lezers daarvoor praktische aanwijzingen gegeven. Zijn lezers gaan hem echt aan het hart en hij schrijft vanuit het besef dat de risico’s van afval groot zijn.

Eerder vroeg de auteur om gebed, maar nu bidt hij zelf voor zijn lezers en hij zegent hen. Hij draagt hen op aan God. Hierbij noemt hij specifieke behoeften van zijn lezers en vat hij zijn hoofdboodschap samen:

"[Moge] de God nu van de vrede, Die de grote Herder van de schapen, onze Heere Jezus Christus, uit de doden heeft teruggebracht, op grond van het bloed van het eeuwige verbond, moge u toerusten tot elk goed werk om Zijn wil te doen, en in u werken wat in Zijn ogen welbehaaglijk is, door Jezus Christus. Hem zij de heerlijkheid in alle eeuwigheid. Amen" (Hebreeën 13:20-21, HSV).

Centraal in de brief staat het naderen van God en het doen van wat Hem aangenaam is (Hebreeën 11:5-6; 12:28; 13:16). Net zoals Jezus het doen van Gods wil tot zijn centrale focus maakte (Psalm 40:7-9, toegepast op Jezus in Hebreeën 10:4-10), zo moet dit nu de focus worden van de geadresseerden.

De auteur benadrukt hier nogmaals dat die koers uiteindelijk heel goed haalbaar is, aangezien God voorziet in alles wat nodig is om te volharden op die weg: Hij brengt in ons tot stand wat Hem welgevallig is. Zoals met alle gaven van God, zal ook dit alles worden verkregen door Jezus Christus, die dit voor ons bemiddeld heeft in een eeuwig verbond, dat al voorzegd is in Jeremia 31 en in Ezechiël 37:26.

Jezus, de machtige herder van de schapen

Van Jezus is zoveel gezegd in deze brief, ook unieke zaken die wij nergens anders in het Nieuwe Testament tegenkomen, zoals dat Hij dè hogepriester is, en de grondlegger en voltooier van ons geloof is. Nu grijpt de schrijver naar een bekender beeld, namelijk Jezus als machtige herder van de schapen. Logisch, want hij noemt het nieuwe verbond een eeuwig verbond (vers 20) in analogie met Ezechiël, en in diezelfde profetie wordt gezegd dat het volk onder één herder verenigd wordt. Dit beeld van Gods zorgzaamheid en het feit dat Hij de koers bepaalt, komen vaker in de Bijbel voor, denk bijvoorbeeld aan Jesaja 63:11. Jezus appelleert hier zelf ook aan in Johannes 10.

Genade zij met u allen.

Toepassing

De auteur heeft met zijn brief de lezers willen bemoedigen: denk en leef als volgelingen van Jezus Christus! Hij bidt dat God in ons datgene tot stand zal brengen wat Hem welgevallig is, door Jezus Christus. In hoeverre heeft het lezen en bestuderen van de Hebreeënbrief daarbij geholpen? Hoe bid jij hiervoor in je dagelijks leven? Welke rol speelt dit gebed in jouw geloofsgemeenschap?