Week 6: Welke rol spelen de geloofsgetuigen in de brief?

Herinner je jullie radicaliteit onder moeilijke omstandigheden

De lezers zijn ernstig gewaarschuwd in de laatste passage van vorige week: er zal blijken of ze inderdaad volharden. In vers Hebreeën 26-31 en 36-39 schetst de schrijver hen in klare taal de consequenties van keuzes:

• òf behouden blijven door geloof,
• òf straf ontvangen als je willens en wetens blijft zondigen – gezien de context bedoelt de schrijver met ‘blijven zondigen’ de afwijzing van Jezus als middelaar en hogepriester, en de verachting van de Geest van genade (vers 29). Logisch dat dit ernstige gevolgen heeft, want reiniging en redding komen door Jezus alleen! Dat heeft hij in het voorgaande al duidelijk laten zien.

Hou vol in het doen van Gods wil!

In de passage van vandaag voegt de schrijver (net als in Hebreeën 6:9-12) vriendelijke aanmoedigingen en positieve herinneringen toe aan de ernstige waarschuwingen. Alles draagt er aan bij dat zijn lezers hun doel bereiken: hou vol, blijf volharden!

Deze oproep is geen lege taal. Hij herinnert zich hun eerdere volharding in moeilijke omstandigheden als een bemoedigend getuigenis (vers 32-35). Hij is ervan overtuigd dat de Hebreeën door hun geloof behouden zullen blijven (vers 39). Hun eigen radicaliteit van vroeger kan hen goede moed geven.

Een beter, blijvend bezit

Ze hebben immers vroeger volhard onder moeilijke omstandigheden. Ze zijn onder andere beroofd van bezittingen. We weten dat in tijden van christenvervolging christenen gevangen gezet werden zonder rechtmatige beschuldiging en dat hun huizen en andere bezittingen dan ingepikt werden. De Hebreeën echter hebben deze roof ‘in vreugde aanvaard’ vanwege de zekerheid op toekomstige bezittingen, die veel beter zijn. Hier zie je, net als vaker in de brief, het goed->beter-argument: het oude was goed, het nieuwe is beter, zelfs als je dat nog niet ziet.

Met het ‘betere blijvende bezit’ zal de eeuwige redding (Hebreeën 5:9), het eeuwige erfdeel (9:15) bedoeld worden. Later noemt hij dit het hemelse vaderland (Hebreeën 11:16), een onwankelbaar koninkrijk (Hebreeën 12:28).

Opnieuw een midrash-uitleg, nu van Habakuk 2:3-4

De schrijver citeert losjes een passage uit Habakuk:

• ‘Hij die komen zal, blijft niet lang weg’ (Habakuk 2:3). Schrijver en lezers interpreteren deze woorden als Messiaans. In die lezing gaan ze over de komst van Christus (zie ook Hebreeën 9:28).
• Meteen na deze woorden in Habakuk 2:3, roept Habakuk op om vol te houden: rechtvaardigen leven door trouw en iemand die terugdeinst, kwijnt weg (Habakuk 2:4).

De schrijver past de woorden van Habakuk toe op zichzelf en de lezers: wij deinzen niet terug, en zijn behouden als Hij terugkomt!

"Want u hebt volharding nodig, opdat u, na het volbrengen van de wil van God, de vervulling van de belofte zult verkrijgen" (Hebreeën 10:36, HSV).

Toepassing

De schrijver blikt met zijn lezers terug en vooruit om ze zo aan te moedigen vol te houden in het hier en nu. Welk appèl vind jij overtuigend, en hoe werkt terugblikken en vooruitkijken in jouw leven om trouw te blijven aan Jezus?