Nader God vol geloof en liefde!

Na zijn heldere beschrijving van de geweldige aspecten van het nieuwe verbond, die in het voordeel van alle volgelingen van Jezus zijn, gaat de auteur van de Hebreeënbrief nu consequenties aan deze beschrijving verbinden. Oftewel, hij heeft duidelijk gemaakt dat:

• er geen offer voor de zonde meer nodig is, want alles is vergeven (Hebreeën 10:18).
• wij nu een hogepriester hebben die dienst doet in Gods huis (Hebreeën 10:21).

Hoe ziet het leven van een gelovige met zo’n Middelaar in de hemel er nu uit?

De schrijver geeft concrete aanmoedigingen. Laten we daarom:

• God naderen met een oprecht hart en een vast geloof
• zonder te wankelen datgene blijven belijden waarop we hopen
• opmerkzaam blijven, elkaar ertoe aansporen lief te hebben en goed te doen in plaats van weg te blijven van onze samenkomsten, elkaar juist bemoedigen.

Je ziet hier de trits geloof, hoop en liefde in terug, die we vaker in het Nieuwe Testament aantreffen. Trouw en gehoorzaamheid aan Jezus Christus zijn terug te zien in je verticale en horizontale relaties.

Het risico van afvalligheid en oordeel

De woorden in Hebreeën 10:26-32 vertonen veel overeenkomsten met Hebreeën 6:4-6. Deze passage komt na het diepgaande onderwijs over Christus als hogepriester van het nieuwe verbond, die voor eens en altijd genoegdoening voor de zonde heeft gedaan. Het gaat hier dus om de toepassing van het ontvangen voorrecht dat we God onbelemmerd kunnen naderen. En als we dán opzettelijk blijven zondigen, oftewel, we nemen Christus’ verlossingswerk niet serieus, dan ontheiligen we het bloed waarmee Christus het hemelse heiligdom is binnengaan (Hebreeën 9:24-26).

Het ‘willens en wetens blijven zondigen’ gaat dus om afvalligheid van Jezus, en kan niet op elke zonde worden toegepast, gezien deze context (Hebreeën 10:29 ‘de Zoon van God vertrappen’). Het gaat om het actief afwijzen van Jezus als hogepriester, die Zichzelf heeft geofferd. De enige weg tot genade wijs je daarmee af, waardoor je onder het oordeel valt (Hebreeën 10:30-31). Dan is er geen middel / Middelaar meer waardoor je verzoend zou kunnen worden en rest niets anders dan het oordeel van God. Dat is de uiterste, maar logische consequentie van het afwijzen van Jezus. Maar opnieuw: daarom word je aangespoord om standvastig te blijven. De schrijver heeft er vertrouwen in dat zijn lezers niet het onderspit zullen delven, maar behouden blijven.

Volharding totdat Hij komt

En ook later in het hoofdstuk benadrukt hij trouw en gehoorzaamheid aan Christus: blijf juist volharden, want als u de wil van God doet, zult u ontvangen wat u beloofd is.

Al deze oproepen om de daad bij het geloof te voegen, plaatst hij in het kader van de terugkomst van Jezus, zowel in vers 25b als vers 37-39. Hiermee bemoedigt hij dus om te volharden tot het einde.

Groei door!

Gelovigen die zich gered weten door Jezus worden aangemoedigd hun geloofsovertuiging en -groei aandacht te geven. Daarnaast moet je bereid zijn om je in te spannen voor je deelname aan het lichaam van Christus, ook als dat wat kost.

"Omdat wij nu, broeders, vrijmoedigheid hebben om in te gaan in het heiligdom door het bloed van Jezus" (Hebreeën 10:19, HSV).

Toepassing

Hoe zie jij de drievoudige aanmoediging concreet werkelijkheid worden in je leven? Hoe nader je God? Welk besef daarover leeft in jou? Hoe belijd je je hoop? Aan wie? Wie in het lichaam van Christus bemoedig je en hoe? Hoe word je zelf bemoedigd in je geloofsgemeenschap?