Nofinofy natsangana indraySantionany

“Inona no tadiavinao?” Nametraka izay fanontaniana izay tamiko ny vadiko teo aloha rehefa iny nikorontana iny ny tokantranonay. “Mila anao manao zavatra tsy mbola nataon'ny lehilahy hafa toa anao aho… Mila anao hiady amin'ny fijoroan'ny tokantranontsika aho.” hoy aho sady mangovitra ihany ny feoko miteny an'izay.  

Taty aorina, raha nandalo ny fotoan-tsarotra nanirery tamin'ny fiainana reny tokan-tena aho, dia reko ny feon'Andriamanitra manontany ahy hatrany hatrany hoe: “Inona no tadiavinao?” Nandritry ny taona naharitra, dia tsy nanan-kavaly Azy aho. Tena ilaina ve ny fahafantarana izay tadiaviko? hoy aho anankam-po. 

Nafeniko tao ambadik'ilay tsianjery izay tsy hita izay maharatsy azy "Ny sitrakao fa tsy ny ahy", ireo faniriako sy ireo hetahetan'ny foko rehetra. 

Na dia tena tsara aza ny manaraka ny sitrapon'Andriamanitra, dia nandany fotoana ela ihany aho vao tonga saina fa tsy mitady fanarahana an-katerena akory Andriamanitra- Mitady ny Foko Izy. Tsy mitady andevo izay hanaraka an'ireo baikony an-katerena Izy, fa Zanaka Vavy sy Zanaka Lahy izay hamaly Azy noho ny fiarahana akaiky sy ny fitiavana izay misy eo amin'izy ireo. 

Naheno Azy niteny aho hoe: “Mahatsara anao ny faharetana. Akon'ireo fahagagana hiseho aminao ireny.”

Andriamanitra dia tena miahy ny nofinofintsika. Miahy ireo hetahetan'ny fontsika Izy. Raha avelantsika hiasa Izy, dia ho ampiasainy ireny fotoana niandrasantsika ireny hanamboarana ny finoantsika sy hanatonantsika bebe kokoa Azy rehefa mizara ny faniriantsika Aminy isika. Tsy hoe rehefa mizara ny nofinofintsika amin'Andriamanitra isika dia ho tanteraka daholo ireny rehetra ireny. Fa ilay isika mizara Aminy ny nofinofintsika iny dia mampifanakaiky antsika bebe kokoa Aminy.

Eritrereto anie hoe ny namana tena akaiky ny fonao na ny vadinao ve dia tsy izaranao ny nofinofinao sy ny fanirianao mihitsy e? Heveriko angamba fa manjary lasa tsy mifandray tsara ianareo na ho mora malazo kely ilay fiarahana. Ny fizarantsika ny hetaheta sy ny faniriantsika na dia somary mahasadaikatra aza dia hanamafy ny fiarahantsika amin'ny hafa sy amin'Andriamanitra.

Raha ny ahy manokana izao, tao aorian'ny fotoana naharitra tsy nanekeko intsony ny nofinofiko mba hanana fianakaviana miara-misakafo izany, dia notsoriko tamin'Andriamanitra ihany izay tena notadiaviko ny farany. Maniry ny mba hanambady indray aho. Maniry ny hizara ireo nofinofiko sy vinako, andraikitra sy sedra lalovako, ireo fifaliako sy ranomasoko amin'ny olon-kafa aho.

Mbola nitohy ihany ny fotoana niandrasako. Nandritra izay anefa, dia mbola nanohy niasa tato anatiko tato Andriamanitra. Nampiasa an'ilay fotoana niandrasako Izy hampianarana ahy hoe toy ny ahoana ny finamanana mifamaly ary toy ny ahoana ny fiarahana miaraka amin'ny olona azo itokisana. Nitombo tamin'ny finoako ihany koa aho hoe, Andriamanitra dia tena tsara. Ary tena azo itokisana ny Toetrany. Tena tsara ny fiheverany sy ny planiny ho ahy. Nampianatra ahy Izy fa tsy mampiova izany fahamarinana izany ny zava-mitranga amin'ny fiainako. Nampianatra ahy hihazona izany fahamarinana izany Izy, na dia mihevitra ho tsy mahita porofo mivaingana mifanaraka amin'izay aza aho.

Inona no tadiavinao? 

Ao anaty Soratra Masina, dia mametraka izany fanontaniana izany amin'ny fomba sy endriny maro samihafa i Jesoa amin'ireo olona izay nifanena Taminy. Ary mino aho fa manontany an'izay anao ihany koa Izy. Mandrisika anao aho handinika tsara ny hamalianao izany fanontaniana izany ary hizara izany Aminy. Azonao itokisana amin'ireo fanirian'ny fonao tokoa Izy.