Nofinofy natsangana indraySantionany

Ny fahadisoam-panantenana sy ny fanaintainana dia mora mitondra antsika amin'ny fakam-panahy. Manjary mora tohina isika indrindra manoloana ireo fahalementsika. Na izany - fitokana-monina irery, na fisakafoana mihoatra noho ny tokony ho izy, na fijangajangana, na fisotroana toaka kely; ny faniriantsika ny tsy hahare na ny handositra ny fanaintainana izay sedraintsika dia mitarika antsika hilefitra amin'ny faharatsiana. Miteny amin'ny tenantsika isika hoe tokony ho mendrika ny hiaina fiainana tsara mihoatra lavitra noho izao.

Rehefa maratra isika, dia mora mamotitra ny nofintsika amina zavatra mandalo. Ny famaliana ny fahafinaretan'ny filantsika dia mety ho vetivety sy mora kokoa, saingy tena mamotika be ihany koa.

Nisy seho opera nalaza be izay, La Boehme no anarany. Nisy lehilahy roa tamin'izay nijaly nandritry ny ririnina namirifiry tao Paris. Ny iray izay mpanoratra, dia nandany hora maro namita ny asa sorany. Nangatsiaka loatra nefa izy hany ka tsy afaka nifantoka firy intsony tamin'ny asa izay nataony.

Satria tsy nanam-bola intsony hividianana hazo sy kitay handrehetana afo izy, koa dia tao anatin'iny fotoana naha-kivy azy tanteraka iny dia nalainy ny asa sorany ary napetrany teo amin'ilay fatana fanafanana trano. Tao anatin'iray segondra dia nivadika ho lavenona ireo taratasy maro be izay nirakitra ny asa sorany.

Nafoin'ity mpanoratra ity ny nofiny, ny fotoana laniny niasana rehetra, hahazoana fahafinaretana nandritry ny minitra vitsy. Tena hoe nafoiny tanteraka ilay izy. 

Mahita tantara toy izay ihany koa isika ao amin'ny Genesisy ny amin'i Esao. Izy reraka be sy noana be iny no naheno fofona loaka manitra be rehefa tonga ao an-trano. Satria te-mba hihinan-tsakafo be izy, dia nafoiny ny fizokiany, ny fahefany sy ny anjara lovany miaraka amin'izay, mba hahazoana ron-dasopy kely. Nafoin'i Esao ny ho aviny mba ho voky mandritra ny fotoana fohy izy. 

Tsapako loatra ny mahazo azy. 

Mora milefitra manoloana ny fihetsem-poko aho rehefa tojon'alahelo iny (Matetika aho dia resy foana!). Tao aorian'ny fisaraham-panambadianay, dia satria tsy te ho irery aho dia nisy fakam-panahy ny hampidinina ny mason-tsivako aho ary ny hanaiky ikisipasipa amin'izay olona hitako eny. Soa ihany fa tsy nilefitra tamin'ity fakam-panahy ity aho fa efa kely nefa sisa dia tafaroboka tao. 

Rehefa tsy nanana trano ialofana intsony aho ary efa kely sisa dia bokan'ny trosa, dia natoron'ny namako asa be karama be tao amin'ny sehatry ny famarotana fanafody aho. Efa kely sisa dia nanao an'izay asa izay aho. Fa raha nanaiky nefa izaho dia nidika fa tsy maintsy navelako hiantona indray aloha ny asan'ny Treasures. Ny fahafinaretana mandalo ny hanana fidiram-bola milamina dia tsy sarobidy noho ny antson'Andriamanitra amin'ny fiainako.  

Misy fotoana ny Nofin'Andriamanitra dia mitaky fahafoizan-tena avy amintsika. Raha ny marina, dia miahy kokoa ny toetrantsika noho ny fahafinaretantsika Andriamanitra.

Afaka misafidy ny hamela ny fahasarotana hanangana na hanimba ny toetrantsika isika. Afaka ny mamototra ny nofintsika amin'ny fahafinaretana mandalo isika, na afaka miharitra. Iny fiaretantsika iny nefa no hanamafy ny toetrantsika sy hahamatotra kokoa antsika.  

Aza avela amin'izay fahafinaretana mandalo ny nofinao. Aza mamela ny fahadisoam-panantenana sy ny fanaintainana handresy ny nofinao ka hisafidy ny fahafinaretana vetivety. Aza mamotitra. Aza manaiky resy. Lehibe lavitra ka tsy tokony avotsitra ny miandry ao.

Rehefa tonga amin'ny fahatanterahan'ny ianao mahatoky hatramin'ny farany iny ianao dia hahita fahafahana any. Fahafahana ho anao manokana, sy ho an'ireo olona maro be izay voakasiky ny niainanao ny antom-pisianao tamin'ny fiainanao!