Любіць як ІсусУзор

Як Хрыстос любіць Царкву

Мы былі жанатыя ўсяго толькі два гады, калі яна адчула яго ўпершыню: моцны, востры боль, які быў мацнейшы за ўсе ейныя пачуцьці. Цягам наступных некалькіх гадзін інтэнсіўнасьць хваляў болю, грымасаў і сьлёз пайшла на спад. Будучы сарамлівым і худым дваццацігадовым хлопцам, я паабяцаў кахаць гэтую жанчыну ў горы і ў радасьці, але я думаў, што гора прыйдзе толькі праз дзесяцігодзьдзі падрыхтоўкі. Але ўсё склалася інакш. Боль вяртаўся зноў ды зноў. Уначы, пакуль у суседнім пакоі спала немаўля, мы намагаліся зблізіцца так, як тое робіць большасьць параў, але атрымліваўся толькі боль. Гэта быў толькі пачатак трохгадовай інтымнай засухі. Яна прыпаўзла ў нашую спальню і навісла над нашым шлюбам, нібыта доўгі вячэрні цень. Тое, што павінна было збліжаць нас, пачало аддаляць нас. Праходзілі тыдні, і мы спрабавалі зноў, спадзеючыся, што ўсё зьмянілася, але ўсё заставалася як і раней. Шматлікімі начамі мы ляжалі сьпінамі адзін да аднаго. Я чуў ейнае заглушанае ўсхліпваньне, а сам бязгучна плакаў у падушку.

Я ўяўляў сабе шлюбнае жыцьцё зусім інакш. Посуд і пялюшкі, пральная машына і траўнік - усе гэтыя адказнасьці наваліліся на нас і аддалілі нас адзін ад аднога. Мы не мірыліся пасьля сварак. У нас не было цудоўных суботніх ранкаў. Не было спатканьняў. Выпрабаваньні пакінулі нас фізычна і эмацыйна траўмаванымі. Я думаў, што я любіў яе як Хрыстос любіць Царкву, але насамрэч я ня ведаў, што азначала аддаваць сябе за яе. Я зразумеў, што ведаў вельмі мала наконт таго, як любіць як Ісус. Я хацеў здацца. Часта калі яна спала, я ня спаў і роспачна маліўся Богу. Я намагаўся зблізіцца зь ёю зноў ды зноў, але яна ніяк не рэагавала, і я ня мог зразумець чаму.

Тады Бог дапамог мне зразумець: менавіта так адчувае сябе Ісус. Штораніцы Ён хацеў зблізіцца са мною, але я быў занадта заняты. Штовечар замест таго, каб правесьці час з Ісусам, я займаўся самашкадаваньнем. Я ўявіў сябе Ісусаў боль, калі я зноў ды зноў не зважаў на Ягоныя запрашэньні зблізіцца зь Ім.

Увесь гэты час я трымаўся сваіх правоў як мужа, думаючы, што тое ўзмацніць наш шлюб. Але калі я хацеў перамагчы, я мусіў зьмяніцца. Нават калі мне тое не падабалася, я мусіў адкінуць свае правы ў бок і проста любіць яе безумоўна. З гэтае прычыны, шторазу як я адчуваў джала адмовы, я прыгадваў, як адчуваў Сябе Бог, калі я адмаўляў Яму. У Эфэсцах напісана, што муж, які любіць сваю жонку, любіць сябе. Я зразумеў, што менавіта ў тыя моманты, калі я зусім не адчуваў любові, мне трэба было мацней любіць маю жонку. Гэтакая сьпеласьць не прыйшла проста з часам. Яна прыйшла праз боль, ахвяраваньне і паслушэнства.

Я дагэтуль не люблю яе гэтак жа дасканала, як Ісус, але Ён аднавіў наш шлюб і дапамог нас зблізіцца. Праз наш боль і наш выбар любіць адзін аднога нягледзячы на той боль, мы маем блізкасьць, якой бракуе шмат якім шлюбам.

Майкал Мартын
, каманда YouVersion