Адвэнт: Падарожжа да РастваУзор

Вера без ваганьня

Узгадайце час, калі вы пачулі нешта ад Бога – ці то было абяцаньне, ці пацьверджаньне або асуджэньне. Як вы адрэагавалі, як толькі пачулі тое? Ці вы зрабілі нешта, зыходзячы з Таго, што Ён сказаў? А можа вы проста селі й пачалі разважаць, ці гэта сапраўды быў Ягоны голас? Магчыма, што вы былі ўпэўненыя, што вы пачулі тое, што Ён сказаў, але ўсё адно вагаліся. (Дарэчы, нічога страшнага – такое здараецца з кожным!)

Лукаша 2 кажа, што калі анёлы распавялі пастухам пра Добрую Навіну аб Ісусавым нараджэньні, яны «пайшлі пасьпешна», каб знайсьці Яго. Заміж таго, каб сядзець і чакаць ды пачаць сумнявацца, яны неадкладна адрэагавалі. Тое патрабавала вялікае веры! Бясспрэчна, яны жадалі спаткаць Ісуса, але ў іх таксама былі зямныя турботы. Што рабіць са статкам? Ці трэба паведаміць аб гэтым блізкім? Ці былі яны належна апранутыя? Ці простыя пастухі сапраўды былі годныя спатканьня з Каралём Каралёў? Яны не дазволілі ніякім пытаньням, якія, магчыма, узьніклі б у нас ні іхным месцы, перашкодзіць ім хутка адказаць Богу.

Калі мы йдзем за Ісусам, то мы павінны мець веру накшталт гэтай. Калі мы вагаемся, пачуўшы Божы голас, то мы даем месца сумневу, страху ды няпэўнасьці – нішто з гэтага не паходзіць ад Яго. Калі вы чуеце канкрэтнае слова ад Яго, дык давярайце Ягонаму ўказаньню. Ён забясьпечыць вас усім патрэбным, каб вы змаглі зрабіць тое, што Ён папрасіў вас. Усё, што вам неабходна зрабіць, – гэта адрэагаваць. Абудзіце сваю веру сёньня ды загадзя прыміце рашэньне рухацца, калі Бог кажа рухацца, нягледзячы ні на што!

Малітва: Тату, дзякую Табе за Тваю цярплівасьць да мяне. Даруй мне за тыя моманты, калі я вагаўся, пачуўшы Твой голас. Я хачу трымацца Твайго пляну для майго жыцьця. Умацуй маю веру й дапамажы мне хутка рэагаваць, калі Я чую Цябе.

Спампуйце сёньняшнюю выяву тут.