Oswald Chambers: Kapayapaan - Buhay sa EspirituHalimbawa

Sa paglipas ng panahon, ang mga kapanahunan at sibilisasyon ay mistulang ihinahagis ng Diyos sa tambakan ng mga hindi na kinakailangan sa kataka-takang walang-ingat na paraan. Ang kapansin-pansin sa talaan ng mga Kapanahunan ay yaong ang bawat Kapanahunan ay tila natatapos sa sakuna. Alam ng mananampalataya na naghahari ang Diyos, at ang mga ulap ay alikabok lamang sa paanan ng Ama at wala siyang dapat ikatakot. Panatag siya na ang mga sakunang nangyayari ay hindi sinasadya, at ang mas ganap na kapayapaan at mas dalisay na pagkatao ang magiging permanenteng mga resulta nito. Palaging tinutupad ng kasaysayan ang propesiya.

Ang landas patungo sa kapayapaan ay ang ibigay ang ating mga sarili sa Diyos at hingin sa Kanya na siyasatin tayo, hindi ang tingin natin sa ating sarili, o tingin ng ibang tao sa atin, o kung ano ang nais nating paniwalaan tungkol sa ating sarili o nais natin maging, kundi, "Siyasatin ako, O Diyos, saliksikin kung ano talaga ako sa Inyong paningin."

Mga Tanong sa Pagninilay: Ano ang ipinapakita ng pagbagsak ng mga diktador tungkol sa pagiging epektibo ng kapayapaan na ipinapataw sa tao? Ano ang itinuturo sa akin ng kasaysayan tungkol sa mga tangka ng tao na mapairal ang kapayapaan?

Mga siping ginamit ay mula sa God's Workmanship and Biblical Psychology, © Discovery House Publishers