Известные библейские стихи из Lúcas 12

Поделиться

Agus ar a naḋḃarsin fós biṫisi ullaṁ: oír is a núair naċ saoiltí ṫiocfus Mac an duine.

Aċd ċeanna Iárruiḋsi rioġaċd Dé; agus teilgfiḋṫear na neiṫesi uile ċuguiḃ.

Agus a duḃairt sé riú, Feaċaiḋ, agus seaċnuiḋ siḃ ar a tsaint: oír ní a níomarcuiġ an tsaíḋḃris atá ag duine air biṫ atá a ḃeaṫa.

Oír giḋ bé aít iona ḃfuil ḃur ceisde, is am sin fós ḃías ḃur gcroiḋe.

Aċd ciá agaiḃsi lé na iomad curium ḟéadas áon ḃannlaṁ a ṁáin do ċur air airde féin.

Agus a duḃairt sé ré na ḋeiscioḃluiḃ, Uime so a deirim riḃsi, Ná biḋiḋ, ro ċúramaċ tá ḃur gcorp, créd é an ní íosdáoi umuiḃ.

Aċd fós atá gruág ḃar gcinnse uile ar na coṁaíreaṁ. Ar a naḋḃarsin na bíoḋ eagla oráiḃ: as fearr siḃse ná morán gealḃan.

Ná bíoḋ eagla ort, a ṫréd ḃeag; oir a si toil ḃur Naṫar an rioġaċd do ṫaḃairt dáoiḃ.

Taḃraiḋ dá ḃur naire ná preaċaín: oír ní ċuirid siás siól, agus ní ḃéanuid síad; agus ní ḃfuili tiġ sdórúis na sgioból aca; agus beaṫaiġ Diá iád: agus a né naċ fearr siḃsi go mór ná na héanlaiṫ?

Ar a naḋḃarsin, na fiáfruiḋiḋsi créd iosdáoi, nó créd ioḃṫáoi, agus na bíṫi aṁarusaċ.

Agus má éaduiġeann Diá már sin an fér, atá a niu ar an maċaire, agus ċuiṫear a máraċ ann sa núaṁaiḟ; a né naċ mó ná sin do ḋéana sé ḋiḃse, a luċd an ċreidiṁ ḃig?

Oír ní ḃfuil einní foluiġṫeaċ, naċ dtiocfuiḋ ċum sóillsi; ná seicreideaċ, naċ ḃfuiġṫear a ḟios.