Известные библейские стихи из Lúcas 13

Поделиться

Déanuiḋ ḃur ndiṫċeall ar ḋul a sdeaċ sa doras ċuṁann: óir a deirim riḃ, Is iomḋa dáoine iárrfas dul a sdeaċ, agus naċ búḋ éidir leó

Agus, féuċ, do ḃí bean a laṫair agá raiḃ spioraid éagcrúais lé hocd mblíaḋna déig: agus do ḃí sí crotaċ, agus niór ḃéidir lé í féin do ḋíoriuġaḋ air éanċor. Agus an tráṫ do ċunnair Iósa í, do goir sé ċuige í, agus a dúḃairt sé ría, A ḃean, atá tú sgáoilti ód éagcrúas.

Agus do ċuir se a láṁa uirre: agus do rinneaḋ díreaċ ar ball í, agus tug sí glóir do Ḋía.

Agus, féuċ, ataíd dáoine ar deireaḋ ḃiás a dtosaċ, agus atáid a dtósaċ ḃiás ar deireaḋ.

O a nuáir fá néireóċaiḋ fear an tiġe, agus fá a ndúnfa sé a ḋóras, agus ṫionnsganuiḋ siḃsi seasaṁ a muiċ, agus an doras do ḃuálaḋ, ag ráḋ, A Ṫiġearna, A Ṫiġearna, osguil dúinne; agus ar ḃfreagra ḋósan a déara sé riḃ, Ní ḃfuil a ḟios agam cía bas dáoiḃ

A deirim riḃ, Naċ ar ṁó; aċd mona ndéarntáoisi aiṫriġe, go sgriosfuiḋṫear siḃ uile mar an gcéadna.

Agus a déaraiḋ sé, A deirim riḃ ní ḃfuil a ḟios agam cia bas dáoiḃ; imṫiġ úaim, uile a luċd déanta na béagcóra.

Agus a duḃairt sé, Cía lér cosṁuil rioġaċd Dé? agus cia ré saṁleóċaiḋ mé í? Is cosṁuil ré gráinne musdaird í, do ġaḃ duine ċuige, agus do ċuir sé ann a ġárrḋa; agus dfás sé, agus dó rinneaḋ crann mór ḋe, agus do rinneadar éanlaiṫ a naiéir néid ann a ġéaguiḃ.