Codzienne rozważania Paula Trippa na Święto DziękczynieniaPrzykład

Co przychodzi ci na myśl, kiedy myślisz o modlitwie? O co prosisz Boga, kiedy się modlisz? Jakie prośby dominują w twoim życiu modlitewnym?

Prawdziwa modlitwa ma miejsce wtedy, kiedy spotykają się poddanie i celebracja. Modlitwa jest czymś o wiele większym niż tylko wręczenie Bogu listy życzeń i poinformowanie Go, że jesteś wdzięczny za to, że istnieje i ma moc spełnić twoje życzenia. Ten rodzaj modlitwy umiejscawia ciebie w centrum i tak naprawdę redukuje Boga do roli boskiego kelnera. To nie Jego pragniesz. To nie Jego mądrość postrzegasz jako niezbędną. To nie Jego łaski pragnie twoje serce. Modlitwa będąca listą życzeń to mówienie: „Boże, wiem, co jest najlepsze dla mojego życia i będę wdzięczny jeśli użyjesz swojej mocy, aby to sprawić”.

Modlisz się w ten sposób, kiedy zapominasz, że Bóg, jako Stwórca i Zbawca, wie nieskończenie lepiej niż ty czego naprawdę potrzebujesz. Co więcej, taki rodzaj modlitwy prowadzi do życia skoncentrowanego na twoich zachciankach, potrzebach i uczuciach. Tak naprawdę to nie jest modlitwa. W prawdziwej modlitwie, podporządkowujesz roszczenia odnośnie swojego życia większym i mądrzejszym planom i celom Boga. Poddajesz swoją wolę Jego woli. Bóg nie zatwierdza twojej listy, to ty oddajesz Mu swoje życie.

Modlitwa staje się wtedy celebracją. W modlitwie rozkoszujesz się cudownością tego, co naprawdę oznacza mieć Niebiańskiego Ojca. Znajdujesz radość w tym, że zostałeś przez Niego wybrany na dziedzica Jego królestwa. Jesteś porażony faktem, że On używa swojej ogromnej mocy, aby zaspokoić twoje potrzeby. Celebrujesz laskę, która przebacza, ratuje, przemienia i oswobadza. Znajdujesz radość w tym, że jesteś włączony w Jego dzieło odkupienia. We wspaniałej przyszłości, która nadejdzie. Zachwycasz się, że dzięki temu, iż Emmanuel wkroczył w twoje życie ze swoją łaską, już nigdy nie będziesz sam. Znajdujesz pokój, bo łaska oznacza, że nie jesteś pozostawiony ze swoimi nikłymi zasobami mądrości, sprawiedliwości i siły. Medytujesz nad Bożą chwałą i dobrocią, a potem następuje celebracja. Radujesz się tym, że nie musisz już więcej szukać życia w ludziach, sytuacjach i miejscach wokół ciebie, ale zostało ci dane życie — życie które jest wieczne.

Czy w prawdziwej modlitwie jest miejsce na przedstawianie Bogu próśb? Oczywiście, że tak. Bóg zachęca nas do powierzenia Mu naszych trosk, ponieważ On naprawdę się o nas troszczy. Jednak prośby zanoszone podczas prawdziwej modlitwy są zanoszone zawsze w duchu poddania i celebracji. To one zapewniają, że prośby nie staną się samolubnymi żądaniami lub gorzkim narzekaniem. Ten rodzaj modlitwy jest narzędziem Bożej łaski w naszym życiu. Kiedy umieścisz Boga na właściwym miejscu i celebrujesz miejsce, w którym jesteś ty, jako Jego dziecko, to modlitwa staje się narzędziem, z którego Bóg korzysta, aby uwolnić cię z niewoli skupienia na samym sobie. I to właśnie jest łaska!