តោះ! ចូរស្រឡាញ់អ្នកជិតខាងរបស់យើង

នៅ​គ្រា​នោះ មាន​អ្នក​ប្រាជ្ញ​ច្បាប់​ម្នាក់​ឈរ​ឡើង ទូល​ល្បង​ទ្រង់​ថា៖ «លោក​គ្រូ តើ​ត្រូវ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ធ្វើ​ដូច​ម្តេច ដើម្បី​ឲ្យ​បាន​ជីវិត​អស់‌កល្ប​ជានិច្ច?» ព្រះ‌អង្គ​មាន​ព្រះ‌បន្ទូល​ឆ្លើយ​ថា៖ «តើ​ក្នុង​ក្រឹត្យ‌វិន័យ មាន​ចែង​អ្វី​ខ្លះ? តើ​អ្នក​មើល​យល់​ដូច​ម្តេច»? អ្នក​នោះ​ទូល​ថា៖ «ត្រូវ​ស្រឡាញ់​ព្រះ‌អម្ចាស់ ជា​ព្រះ​របស់​អ្នក ឲ្យ​អស់​ពី​ចិត្ត អស់​ពី​ព្រលឹង អស់​ពី​កម្លាំង ហើយ​អស់​ពី​គំនិត​អ្នក ព្រម​ទាំង​អ្នក​ជិត​ខាង ដូច​ខ្លួន​ឯង​ដែរ» ព្រះ‌អង្គ​មាន​ព្រះ‌បន្ទូល​តប​ថា៖ «អ្នក​បាន​ឆ្លើយ​ត្រូវ​ហើយ ចូរ​អ្នក​ធ្វើ​ដូច្នោះ​ចុះ នោះ​អ្នក​នឹង​រស់​នៅ​ពិត»។ ប៉ុន្ដែ អ្នក​នោះ​ចង់​សម្តែង​ថាខ្លួន​សុចរិត ក៏​ទូល​សួរ​ទៀត​ថា៖ «តើ​អ្នក​ណា​ជា​អ្នក​ជិត​ខាង​ខ្ញុំ?» -លូកា ១០៖២៥-២៩

រឿងសាសន៍សាម៉ារីចិត្តល្អ គឺជាប្រស្នាដែលព្រះយេស៊ូវបានប្រាប់អំពីបុរសម្នាក់ ដែលគាត់បានស្ថិតនៅទីកន្លែងខុសនិងពេលវេលាខុស ដោយហេតុថា គាត់បានទៅជួបបុរសម្នាក់ទៀត ដែលពួកចោរបានវាយប្រហារ នៅសល់តែដង្ហើមចង្រឹត ដែលគេបានទុកគាត់ចោលនៅក្បែរផ្លូវគេដើរកាត់ទៅទីក្រុង។

ដូចដែលរឿងមានដំណាលតទៅទៀត នោះមានមនុស្ស ម្នាក់ពីរនាក់ដែរ ដែលបានដើរឆ្លងកាត់ទីនោះ ហើយអ្នកទាំងនោះ សុទ្ធសឹងតែជាមនុស្សគេរាប់ថាជាអ្នកកាន់សាសនាយ៉ាងខ្ជាប់ខ្ជួន—ដែលគេជាសម្ដេចសង្ឃនៃសាសន៍យូដាហើយនិងជាអំបូរសង្ឃ មកពីកុលសម្ព័ន្ធលេវី—អ្នកទាំងពីរនេះ គាត់ស្គាល់ព្រះបន្ទូលព្រះច្បាស់លាស់ណាស់ ហើយពួកគាត់ក៏មានឋានៈនិងសិទ្ធិអំណាចយ៉ាងខ្ពង់ខ្ពស់នៅក្នុងទីប្រជុំ ក្នុងអគារពួកជំនុំផងដែរ។ តែពួកគាត់ទាំងពីរនោះ បានដើររំលងទៅមុខបន្តទៅទៀតបាត់។ រួចមានបុរសទីបីបានមក ដែលគាត់នេះ មិនមែនជាកាន់សាសនាអីទេ ប៉ុន្តែជាសាសន៍សាម៉ារី។ ពេលគាត់បានឃើញបុរសរងរបួស នោះគាត់មានចិត្តក្ដុកក្ដួលអាណិតជាខ្លាំង។ រួចគាត់បានទៅជួយបុរសនោះ។  

មនុស្សទាំងបីសុទ្ធតែមានភារៈកិច្ចរៀងៗខ្លួន។ ពួកគេត្រូវទៅណាទៅណីចាំបាច់តាមតម្រូវការ ប៉ុន្តែ មានតែម្នាក់ទេ ដែលហ៊ានស្ម័គ្រចិត្ត ទាំងរំខានកិច្ចការ និងប៉ះពាល់ដល់ផលប្រយោជន៍របស់ខ្លួនថែមទៀត។ គាត់មិនត្រឹមតែបានផ្ដល់ពេលវេលា ប៉ុន្តែគាត់បានផ្ដល់ជាថវិកានិងធនធានរបស់គាត់ថែមទៀតផង។ ហើយគាត់នេះ គឺជាសាសន៍សាម៉ារី—ដែលជាជនជាតិដែលពួកសាសន៍យូដា គេស្អប់ខ្ពើម ដោយសារតែពួកគេមានទំនៀមទម្លាប់និងវប្បធម៌ផ្សេង។ បុរសម្នាក់នេះ បានស្រឡាញ់ដូចជាព្រះបានស្រឡាញ់ ដោយព្រោះគាត់បានបំបែករនាំងនៃភាពរើសអើងនិងការប្រកាន់ពូជសាសន៍។ គាត់បានស្រឡាញ់អ្នកជិតខាងរបស់គាត់ ប្រៀបដូចជាគាត់បានស្រឡាញ់ខ្លួនឯងដែរ។ 

បន្ទាប់ពីព្រះយេស៊ូវបាននិយាយប្រាប់រឿងនេះហើយ ព្រះអង្គបានប្រទានសេចក្ដីណែនាំមួយ៖ «ទៅចុះ ចូរអ្នកប្រព្រឹត្តបែបយ៉ាងដូច្នេះដែរ» (លូកា ១០៖៣៧)។

ខ្ញុំជាស្រ្តីម្នាក់ដែលមមាញឹក។ ជាប្រពន្ធដែលតែងរវល់។ និងជាម្ដាយមានកូនពីរនាក់។ ដូច្នេះខ្ញុំមិនសូវជាមានពេលនៅស្ងៀមទេ។ មានភារៈកិច្ចល្មមគ្រប់គ្រាន់ដែលខ្ញុំចាំបាច់ត្រូវធ្វើ។ ប៉ុន្តែព្រះជាម្ចាស់សព្វព្រះទ័យចង់បង្អាក់ជីវិតនិងគម្រោងផែនការរបស់ខ្ញុំ ដើម្បីសម្រេចគោលបំណងរបស់ព្រះអង្គ។ ព្រះជាម្ចាស់សព្វព្រះទ័យឱ្យខ្ញុំទៅដើរឆ្លងផ្លូវ ដើម្បីឱ្យខ្ញុំបានទៅជួបមនុស្សដែលខ្ញុំមិនធ្លាប់ស្គាល់ ហើយមិនដែលដឹងថាគាត់មានស្ថានភាពបែបដូច្នោះ។ ព្រះអង្គសព្វព្រះទ័យឱ្យខ្ញុំទៅស្វែងរកមើលអស់បុរស ស្រ្តី ព្រមទាំងក្មេងៗ ដែលកំពុងតែបាត់ខ្លួន ក្នុងភាពជាទាសករក្នុងយុគសម័យទំនើបនេះ។ 

តើនរណាជាអ្នកជិតខាងរបស់អ្នក?

សម្រាប់រូបខ្ញុំ គេគឺជាជងរងគ្រោះទាំងឡាយ ដែលធ្លាប់ត្រូវបានគេយកទៅជួញដូរ។ អ្នកទាំងនោះហើយគឺជាអ្នកជិតខាងរបស់ខ្ញុំ។ មនុស្សដែលខ្ញុំជួបនៅឯក្រុមជំនុំ។ ពួកគាត់គឺជាអ្នកជិតខាងខ្ញុំ។ ស្រ្តីដែលរស់នៅខាងមុខផ្លូវរបស់ខ្ញុំ។ ពួកគាត់ជាអ្នកជិតខាងរបស់ខ្ញុំ។ មនុស្សដែលគ្មានផ្ទះសំបែង និងជាជនអនាថា។ អ្នកនោះគឺជាអ្នកជិតខាងរបស់ខ្ញុំ។ អ្នកដែលមានតម្រូវការ ហើយខ្ញុំអាចជួយបំពេញតម្រូវការរបស់គាត់បាន។ អ្នកទាំងនោះហើយ ដែលជាអ្នកជិតខាងរបស់ខ្ញុំ។

ប្រសិនបើយើងត្រូវឈោងចាប់ទៅដល់ពិភពលោករបស់យើង នោះយើងត្រូវតែមើលឃើញថាមនុស្សគ្រប់រូបគឺជាអ្នកជិតខាងរបស់យើង។ មនុស្សគ្រប់រូប គឺពិតជាសក្ដិសមនឹងទទួលបានពីក្ដីស្រឡាញ់របស់យើង មិនថាជាគេមានជំនឿផ្សេង មានសកម្មភាពផ្សេង ឬមានអត្តចរិតផ្សេងនោះទេ ពីព្រោះព្រះជាម្ចាស់មើលឃើញ ថាពួកគេគឺជាមនុស្សដ៏ជាទីស្រឡាញ់ ហើយជាមនុស្សដែលត្រូវការការប្រោសលោះពីព្រះគុណរបស់ព្រះអង្គ។ 

សេចក្ដីអធិស្ឋាន

ព្រះជាម្ចាស់អើយ ទូលបង្គំជ្រើសរើសដើរឆ្លងផ្លូវ ដើម្បីទៅជួយដល់អ្នកជិតខាងរបស់ទូលបង្គំ។ ដើម្បីស្រឡាញ់ពួកគេ ដូចទូលបង្គំស្រឡាញ់រូបខ្លួនឯង។ សូមអរគុណព្រះអង្គ ដែលតែងតែរំឭកទូលបង្គំឱ្យចងចាំ ថាទូលបង្គំមិនរវល់ខ្លាំងពេក ដល់ថ្នាក់ថាទូលបង្គំមិនអាចមានពេលសម្រាប់ពួកគាត់នោះទេ។ ទូលបង្គំសូមទូលថ្វាយក្នុងនាមព្រះយេស៊ូវ។ អាមែន។

ដកស្រង់ពី ចក្ខុ ២០/២០៖ បានឃើញ បានជ្រើសរើស បានចាត់ឱ្យទៅ ដោយអ្នកស្រី គ្រីស្ទីន ខេន (Christine Caine)។ រក្សាសិទ្ធិ © 2019 ដោយគ្រីស្ទីន ខេន។ បោះពុម្ពសាជាថ្មី ដោយមានការអនុញ្ញាតពី ព័ន្ធកិច្ច ផ្លូវជីវិតស្រ្តី (Lifeway Women)។ រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង។