Bydolrwydd

Rydym yn dechrau ar y daith hon drwy wagu ein hunain ohonom ni’n hunain. Mae'r Beibl yn dweud wrthon ni, fel dilynwyr Crist, y rhai sydd wedi'u prynu â gwaed Iesu, sy'n cael eu llenwi â'r Ysbryd, nad ydym i garu pethau'r byd hwn. Gwn fod hyn yn wrthgyferbyniad llwyr i lawer o’r pethau sy’n cael eu dysgu heddiw, ond rhaid i ni wybod, fel dilynwyr Crist, ein bod i ymwadu â’n hunain, i gymryd ein croes, ac i ddilyn Iesu.

Mae’r apostol Paul yn dweud wrthym yn Rhufeiniaid 12 nad ydym i gydymffurfio â phatrwm y byd hwn, ond ein bod i gael ein trawsnewid trwy adnewyddiad ein meddyliau, er mwyn i brofi o ewyllys da, derbyniol, a pherffaith. Duw. Daw'r gair hwn, adnewyddu, o'r gair Groeg, anakainosis, sy'n golygu adnewyddu. Yn y cyd-destun hwn, mae'n golygu ein bod i gael gwared ar ein holl hen ffyrdd bydol o feddwl, gweithredu, a byw, a dechrau rhoi pethau Duw yn eu lle.

Yn 1 Ioan 2:15-20, mae’n rhoi rhai rhybuddion llym inni am y rhai sy’n caru’r byd, beth fydd yn ei achosi, a beth mae’n ei olygu mewn gwirionedd. Mae'n dweud os yw unrhyw un yn caru'r byd, nid yw cariad y Tad ynddyn nhw. Mae hefyd yn dweud mai dros dro mae’r byd a'i ddymuniadau. Ond mae'r rhai sy'n gwneud ewyllys Duw yn byw am byth.

Wrth i ni ddechrau’r cynllun 21 diwrnod hwn, rhaid i ni ymdrechu i gael gwared ar gariad at y byd. Ni allwn wasanaethu dau feistr - rhaid i ni ddewis Duw neu'r byd. Unwaith y byddwn yn dewis Duw, rhaid i ni gael gwared ar y cariad annuwiol sy'n dal i fyw yn ein calonnau.