StormbestandVoorbeeld

Matteus, Markus en Lukas vertel elkeen van 'n woeste stormwind wat ewe skielik op 'n dag oor die See van Galilea begin waai het. Jesus was die enigste een wat die storm kon beheer en dit was 'n gebeurtenis wat volgens sommige vertalers, deur 'n aardbewing veroorsaak is. Dit was dus nie net 'n vinnige bui reën of 'n tropiese donderstorm nie — dit was 'n monster van 'n storm.

Die boodskap is dieselfde, al word dit vanuit drie verskillende oogpunte beskryf: die hoë branders van die storm het die skuit met water oorstroom. Die Griekse woorde wat in al drie weergawes gebruik word, dra die feit oor dat die skuit tot oorlopens toe met water gevul is. Dit was 'n groot gevaar en hulle lewens was op die spel. Die skuit kon nie nog 'n druppel hanteer nie en sou na die bodem van die See van Galilea sink — net soos met vorige vissermanne gebeur het. 

Wanneer ons in ons lewens sulke gevaarlike en onstabiele toestande beleef, is ons, net soos die twaalf dissipels, geneig om te vergeet watter krag die God het wat ons dien. Net soos hulle, in ons weerbare en swakste oomblikke, beskuldig ons ook die Here dat Hy nie omgee oor die storm wat ons idilliese lewe binnedring nie. 

Dit tref my dat Jesus geslaap het terwyl sy dissipels paniekerig was. Die ervare vissermanne was vol vrees, maar Jesus was vol vrede en rustigheid. Neem in ag dat die omstandighede dieselfde was vir die dissipels sowel as vir Jesus, maar dat hulle reaksie daarop heeltemal die teenoorgestelde was. Ek wil soos Jesus wees te midde van my storms — nie soos hulle wat Hom beskuldig het dat Hy nie omgee nie. Ek wil rustig slaap terwyl die storm om my woed en ek wil graag die vrede en hoop wat in sy teenwoordigheid is aan ander oordra. 

Jesus kon rustig slaap in daardie stormagtige omstandighede omdat hy die Vader intiem geken het — die Een wat die see en wind geskep het. Hy het geweet Hy is in goeie hande, selfs te midde van 'n hewige storm. Jy is ook, my vriend. Ja, jy ook.