Kayin ve Habil

Aden Bahçesinden kovulduktan sonra Adem’le Havva’nın iki oğulları oldu. Birincisinin adı Kayin’di. Kardeşinin adı Habil’di. Habil hayvan yetiştiren bir çoban oldu. Kayin toprağı çalışan bir çiftçi oldu.

Bir gün bu iki kardeş Allah’a hediye getirdi. Kayin toprağın yemişlerini getirdi. Habil sürüsünden ilk doğan hayvanlarının bazılarını kurban etti. Allah Habil’in kurbanlarını kabul edip hoşnut kaldı ama Kayin’in getirdiği hediyesini kabul etmedi. Kayin çok kızdı.

Rab Kayin’e, “Niçin kızdın?” diye sordu. “Doğru olanı yaparsan, seni kabul etmez miyim? Ama doğru olanı yapmazsan günah kapan kurmuş hazırda seni bekliyor. Lazım günaha izin vermeyesin seni gütsün.”

Ama Kayin Allah’ın onu günahtan korumak için ona ne dediğini aldırmadı. Kardeşine, “Haydi, tarlaya gidelim” dedi. Tarlada kardeşini öldürdü.

Rab Kayin’e, “Kardeşin nerede?” diye sordu.

Kayin, “Bilmiyorum, kardeşimin bekçisi miyim ben?” diye karşılık verdi.

Rab Kayin'e, “Ne yaptın? Kardeşinin kanı topraktan bana bağırıyor. Artık döktüğün kardeş kanını içmek için ağzını açan toprak senin belanı istiyor. İşlediğin toprak şimdiden sonra sana hep iyi yemiş vermeyecek” dedi.

Rab bizi korumak için bize de konuşuyor. Çünkü günah bize kapan kurmuş hep bizi gütmek için kapmaya hazırda bekliyor. Ne yapacağız? Kayin gibi biz de Allah’ın bizi günahtan korumak için ne dediğini aldırmadan günah mı yapacağız? Eğer günah yaparsak tabii ki Allah görecek ve bize ceza verecek. Yoksa, Habil gibi biz de Allah'ın istediğini mi yapacağız? Allah’tan yardım isteyelim ki günah yerine doğru olanı yapalım.