100 Günde Kutsal Kitap'ın Asıl MesajıÖrnek

Kutsal Kitap’ta Tanrı hakkında ilk öğretilen şey, çocukların bile kolaylıkla anladığı bir gerçektir: Tanrı yeri ve göğü (ve içindeki her şeyi!) yarattı. Altı gün içinde, ‘boş ve şekil verilmemiş’ yeri ‘doldurdu ve şekillendirdi’. İlk üç gün ‘doldurdu’, sonraki üç gün de doldurduklarını ‘şekillendirdi’. Her şey ‘çok iyiydi’; yani hem nitel hem de nicel bakımdan her şey Tanrı’nın yaratma amacına uygundu. Tanrı’nın isteğinin yerine geleceği sahne, yüceliğinin sergileneceği ve övüleceği yerdir bu dünya.

Işık, toprak, okyanuslar, bitkiler, gök cisimleri, gökteki varlıklar, deniz, toprağın hepsi kendi düzenleriyle, kendi yaratılış amaçlarıyla Tanrı’yı yüceltirler (Mez.19). İnsan erkek ve dişi olarak yaratılmıştır ve Tanrı’yı temsil eder (temsil; Eski Yakın Doğu’da ‘suret, biçim anlamına gelir), Tanrı’nın karakterini yansıtır, dünyadaki vekil (kâhya) konumundadır. Tanrı’yla, doğayla ve kendileriyle ilişkileri aracılığıyla Tanrı’ya benzeyişleri görülür. Onların bir olması, evlilikleri Tanrı’nın planıdır; cinsel ilişkileri de bu planın parçasıdır. Erkeğin de kadının da Tanrı’ya benzeyişi taşıma, bahçede yaşam ve dünyayı doldurma açısından rolleri olduğu görülür.
Ne kadar güzel bir görüntü! Tanrı’nın bilgeliği, güzellik ve düzen sevgisi, kudreti (sözle yaratması) ve kendi halkı aracılığıyla ‘dünyayı kutsama’ isteği ne harikadır! Tanrı’nın yaratılışı O’nu yüceltir, bizler de hikmetle O’na kâhyalık ederek O’nu onurlandırırız.

Tanrı’nın yaradan olması inancımız açısından neden önemlidir? Neden iki yaratılış anlatısı (Yar. 1 ve 2) vardır? Yaratılış insan açısından neden önemlidir? İnsan neden Tanrı için önemlidir?