100 Günde Kutsal Kitap'ın Asıl MesajıÖrnek

Bu kadar feci bir yargıdan sonra günahın artık ortadan kalktığını düşünür insan. Ama öyle olmadı, insanın yüreğinin durumu tufandan öncekiyle aynı kaldı (bkz. 8:21 ve 6:5).

Günahın yürekteki etkisi hızlı, derin ve karmaşıktır. Kayin kardeşi Habil’i öldürür. Günahı ilk işleyen Adem ile Havva’dan hemen sonraki nesil! İnsanın ‘kaderi’ Yar. 5’te apaçık görülür: Bir kişi hariç herkes öldü!

Yaratılış 11, günahın ulusları ve niyetlerini de etkilediğini gösterir bize. İnsanlık ‘doğu’ya göç eder. Aden’den uzağa, doğu istikametine yönelmek Kutsal Kitap’ta insanların Tanrı’dan gitgide uzaklaştığını vurgular. İnsanlık ‘göklere erişecek’ bir kule (zigurat) yapmak ister. Amacı bellidir: ‘ünlenmek’ ve ‘birlikte kalmak’ Bu, Tanrı’nın amacına tümüyle terstir; 1:26-28.

İnsanların ‘tanrı olmak’ veya ‘Tanrı’ya ulaşmak’ için hala başka bir yoldan gitmeye gayret ettiklerini görürüz. Kendi ‘aklılarına ve fikirlerine’ güvenip Tanrı’nın sözüne teslim olmamakta direnmektedirler. Oysa Tanrı dünyayı ‘doldurmalarını’ istemişti (1:26-28), onlarsa ‘dağılmak’ istemediler. ‘Ün salalım’ ifadesi sanki yılanın fısıldadığı sahte vaadi hatırlatır: Tanrı gibi olacaksınız. Tanrı’nın insana verdiği dünyayı doldurup Tanrı’yı temsil etme görevi anlaşılan insanın yüreğini tatmin etmemiştir.

O zaman Tanrı her zaman yaptığı şeyi yapar .... insan, Tanrı’ya ulaşamadığından dolayı Tanrı’nın kendisi onu görmek üzere ‘indi’. Dağılmak istemeyip dünyayı doldurmayı reddeden insanlığın arzusu günaha yol açtığını ve ‘ortak dil’in bunu desteklediğini gören Tanrı insanların dillerini farklılaştırdı. Birbirleriyle anlaşanlar anlaşamadıklarının arasından ayrılıp dünyaya dağıldılar. Tanrı’nın isteği buydu! Bunun sonucu ‘uluslar’ ve ‘halklar’ oluştu. Tanrı’nın dünyayı böyle bir düzene sokmasının amacı, herkesin Tanrı’yı, kendi ‘zaman’ında ve kendi ‘yer’inde aramasıydı (bkz. Elç.17:24-27). İnsanlar için dillerin farklı olması neden o kadar önemlidir? Dillerin çeşitliliği bir yandan ‘yargının göstergesi’yken diğer yandan Tanrı’nın kurtarışının bir parçasıdır. Bekleyin, Pentikost günününde göreceksiniz!

İnsanlar neden ‘hep beraber’ olmak ister? Hangi yollarla günah değil, hepimiz birlikteyken Tanrı'yı hoşnut eder?