Vit i Ri, Mëshira të RejaShembull

Nëse përjetësia është plani, atëherë nuk ka kuptim ta zvogëlosh jetën tënde sipas nevojave dhe dëshirave të këtij momenti të vogël.

Nuk ka dyshim për këtë—Bibla është një libër me pikëpamje të gjerë që na bën thirrje të jetojmë me pikëpamje të gjerë. Zgjat elasticitetin e mendjes sate, ndërsa të thërret të mendosh për gjëra para se të fillonte bota dhe mijëra vjet në përjetësi. Bibla thjesht nuk të lejon të jetosh për momentin. Nuk të lë hapësirë për të zvogëluar mendimet, dëshirat, fjalët dhe veprimet e tua, në çfarëdo mendimi, emocioni apo nevoje spontane, të ndihmon në çdo kohë të caktuar. Në një moment, mendimet e tua mund të duken më të rëndësishme sesa janë në të vërtetë. Në një moment, emocionet e tua mund të duken më të besueshme sesa janë në të vërtetë. Në një moment, nevojat e tua mund të duken më thelbësore sesa janë në të vërtetë. Ne kemi për qëllim të jetojmë jetë që janë të lidhura me fillimet dhe mbarimet. Dhe ne jemi bërë që të jetojmë në këtë mënyrë, sepse gjithçka që bëjmë është krijuar për të pasur një lidhje me Perëndinë e fillimeve dhe mbarimeve, nga kush dhe për kë jemi krijuar.

Është e vështirë të jetosh me shikimin te përjetësia. Jeta zvogëlohet tek momenti përsëri dhe përsëri. Ka momente kur duket se gjëja më e rëndësishme në jetë është të kalosh përmes këtij trafiku, të fitosh këtë argument, ose të plotësosh këtë dëshirë seksuale. Ka momente kur lumturia dhe kënaqësia jonë, zvogëlohen për të marrë ato këpucë të reja ose biftekun që është vetëm dhjetë minuta larg. Ka momente kur ajo që jemi, kush është Zoti, dhe ku e gjithë kjo gjë po shkon, zvogëlohet në sfondin e mendimeve, emocioneve dhe nevojave të momentit. Ka momente kur humbasim në mes të historisë së Perëndisë. Ne e humbim mendjen, e humbasim sensin e drejtimit dhe e humbasim kujtimin e Tij.

Zoti na kujton se kjo nuk është gjithçka që ekziston, se ne u krijuam dhe u krijuam përsëri në Krishtin Jezus për në përjetësi. Ai na kujton të mos jetojmë për thesaret e momentit: “Mos mblidhni për vete thesare mbi tokë, ku i brejnë tenja dhe ndryshku, dhe ku vjedhësit shpërthejnë dhe vjedhin, përkundrazi mblidhni për vete thesare në qiell” (Mateu 6:19–20).

Mendo për këtë: nëse Zoti të ka siguruar tashmë një vend në përjetësi, atëherë Ai gjithashtu të ka dhënë gjithë hirin që të nevojitet gjatë rrugës, përndryshe nuk do të arrije kurrë atje. Ka hir për zemrat tona të paqëndrueshme dhe të hutuara lehtësisht. Ka shpëtim për vetë-perceptimin tonë dhe mungesën e përqendrimit. Perëndia i përjetësisë të dhuron hirin e Tij të përjetshëm, në mënyrë që të mund të jetosh me shikimin nga përjetësia.