Известные библейские стихи из Ivangeli ka‐Luke 12

Поделиться

Nani ngoko yibani nilungile; ngokuba ngeyure eningayikumbuleliyo unyana wesintu esiza.

Kodwa funani ubukumkani BUKATIXO, zaziya kuti zonke ezizinto zongezelelwe kuni.

Wayesiti kubo: Lumkani nilumkele ububawa; ngokuba ebuninzini bomntu ubomi bake bungemi ngento anazo.

ngokuba apo ikona indyebo yenu, yoba kwa kona nentliziyo yenu.

Nguwupina ke kuni ongati ngokutukutezela ongezelele ebudeni bake ikubite ibe nye?

Waza wati kubadisipile bake: Ngako oku nditi kuni: Musani ukutukutezelela ubomi benu, ukuba notya nto nina; ningatukutezeleli nomzimba wenu, ukuba niya kwambata nto nina

Koko kwa inwele zentloko zenu zibaliwe zonke. Ize ningoyiki ke; nigqitisele amahobohobo amaninzi.

Ungoyiki, mhlambi omncinane! ngokuba UYIHLO etanda ukupa nina ubukumkani.

Gqalani onomyai, okokuba abahlwayeli, abavuni nokuvuna, ekungeko kubo iqonga nasisele, kanti UTIXO uyabondla noko: kekaloku nina nizigqitisele intaka kakulu kangakananina?

Nize ningafuni nina ukuba notya nto nina, umhlaumbi ukuba nosela nto nina; niti kanjalo ningabi namatindala

Ukuba ke inca, eti namhla ibeko ezindle, iti ngomso iposwe eziko, UTIXO uyenje njalo ukuyivatisa, kwoba kangakananina ngakumbi aya kuvatisa nina, nina balukolo luncinane?

Akuko nto eselelweyo, engayi kutyilwa; nefihlakeleyo, engayi kwaziwa.