Wat is die mens? — Psalm 8:4-10

Psalm 8 het 'n spesiale posisie in die Psalms. Rondom hierdie Psalm is daar baie ander Psalms wat klaagliedere is, wat tot God roep te midde van die geweld van die lewe. In Psalm 3 en 4 ly Dawid onder die aanslag van sy vyande, selfs so naby 'n vyand soos sy eie seun, Absalom. In Psalm 4 ly hy ook onder oesmislukkings, en in Psalm 6 onder siekte. Psalm 5 en 7 gee uitdrukking aan sy lyding as gevolg van verraaiers en vervolgers.

Psalm 8 is dus 'n lofpsalm te midde van die moeilikhede van hierdie lewe. Dit roep ons dus op om ons hele lewe te sien in die lig van God se majesteit, 'n majesteit wat Hy in die heelal demonstreer, asook in die lig van ons afhanklikheid van Hom, die waardigheid wat ons in sy oë het.

Psalm 8 is dus 'n Psalm van ontsag en oortuiging. Die Psalmdigter buig voor God in die besef van ons kleinheid voor die grootheid van die heelal. Die moeilikhede wat ons soms beleef, moet 'n oproep tot God word dat Hy sy beskermende hand oor ons sal hou wanneer die lewe vir ons moeilik raak.

Die Psalmdigter is egter ook bewus van ons ongelooflike waarde vir God. Ons is klein. Ja. Maar, ons is ook waardig. Ons is klein. Ja. Maar ons is ook wonderlik. Ons is soms dwaas en kweek ons eie boosheid. Maar God kyk na ons met deernis en verwagting.

1. Onderstreep die beskrywings van die mens in die konteks van die hele skepping. Wat staan vir jou uit van God se gawes aan die mens? Hoe laat dit jou anders dink oor jouself? En oor ander mense?

2. Die beskrywings van die mens lei ‘n mens tot verwondering en lofprysing. Loof die Here vir hoe wonderlik jy en alle mense gemaak is.

3. Lees die verse later vandag weer om jou aan die wonder van menswees in God se oë te herinner.

4. Jy kan later vanaand die verse weer lees in die konteks van Psalm 7-8 met die tema: God gee om vir sy mense en verhoor hulle gebede.