Ku Tobie, Boże mójPrzykład

Czy odczułeś ból zadany przez Pana?

Czy odczułeś kiedyś ból w samym środku siebie, w najwrażliwszej sferze swojego życia, zadany przez Pana? W tej sferze diabeł nigdy nie zadaje bólu, podobnie też nie doprowadza do tego grzech ani ludzkie emocje.

Nic się nie przedostanie do tej części naszego jestestwa, jak tylko Słowo Boże. “Piotr zasmucił się, że go Pan zapytał już po raz trzeci: Czy kochasz Mnie?". Jednak olśnił go fakt, że w samym środku swojego osobistego życia był oddany Jezusowi. Wtedy zaczął rozumieć, co oznacza cierpliwe zadawanie pytania przez Jezusa. W umyśle Piotra nie było już nawet najmniejszego cienia wątpliwości; nie pozwoli się już zwieść. Nie było też potrzeby odpowiadania z jakąś wielką pasją, bezzwłocznego działania, ani demonstracji emocji. To było dla niego objawienie, gdy uświadomił sobie, jak bardzo kocha Pana i ze zdumieniem odparł po prostu: “Panie! Ty wszystko wiesz . . . .”. Piotr zdał sobie sprawę z tego, jak bardzo kocha Jezusa i nie musiał mówić: “Tylko spójrz na to czy tamto, jako dowód mej miłości”. Odkrył, że jego wzrok był tak utkwiony w Jezusie Chrystusie, że w nie widział nikogo innego - na górze w niebie i na dole na ziemi. Ale dowiedział się tego wszystkiego dopiero w momencie, gdy Pan zadał mu to przenikliwe i raniące pytanie. Pytania Pana zawsze odsłaniają prawdę w szczerości ze samym sobą.

Ten cud cierpliwej bezpośredniości i umiejętność Jezusa Chrystusa postępowania z Piotrem! Nasz Pan nigdy nie zadaje pytań poza idealnym czasem na to. Rzadko, a prawdopodobnie raz w życiu każdego z nas, pośle nas do narożnika i tam nas zrani przenikliwymi pytaniami. Wtedy zdamy sobie sprawę z tego, że kochamy Go o wiele bardziej niż możemy to wyrazić słowami.

O Panie, poszerzyłeś moje granice, gdy byłem w opałach. I aby zamysły mojego serca stawały się coraz bardziej podobne do nieustannie płynących drogocennych strumieni łaski!