Codzienne rozważania Paula Trippa na Święto DziękczynieniaPrzykład

Zazdrość jest skupiona na sobie i przekonana o własnej sprawiedliwości. Umieszcza cię w centrum świata. Sprawia, że wszystko kręci się wokół ciebie. Mówi ci, że zasługujesz na to, na co nie zasługujesz. Zazdrość oczekuje i wymaga. Zazdrość mówi ci, że jesteś kimś, kim nie jesteś i masz prawo do tego, co nie jest twoje. Zazdrość nie może cieszyć się pobłogosławieniem innej osoby, ponieważ mówi ci, że to ty bardziej na nie zasługiwałeś. Zazdrość mówi ci, że zasłużyłeś na to, na co nigdy nie mogłeś zasłużyć. Świat zazdrości nie miesza się ze światem łaski, tak jak olej nie miesza się z wodą. Zazdrość zapomina, kim jesteś, zapomina, kim jest Bóg i nie wie, o co chodzi w życiu.

Stwierdziwszy to wszystko, należy przyznać, że każdy z nas w jakiś sposób zmaga się czasami z zazdrością. Jesteśmy zazdrośni, że znajomy odniósł finansowy sukces, jaki nigdy nie był naszym udziałem. Chcielibyśmy, aby nasze małżeństwo było tak szczęśliwe, jak małżeństwo naszych przyjaciół z kościoła. Zastanawiamy się, dlaczego obarczono nas pracą, którą wykonujemy, skoro tamten facet ma tak satysfakcjonującą karierę. Zazdrościmy małej grupy innej osobie, bo wydaje się być tak kochającą się nawzajem społecznością. Chcielibyśmy móc jeść tyle, co tamta osoba, i nadal pozostawać tak szczupłymi jak ona. Wysoki facet chciałby nie być taki wysoki, niski za to z chęcią patrzyłby na ludzi z góry. Osoba z kręconymi włosami marzy o prostych włosach, a ktoś z prostymi włosami zazdrości jej loków. Kujon zazdrości sportowcowi, a sportowiec żałuje, że nie może dostać lepszych ocen.

Zazdrość jest powszechna, ponieważ taki jest grzech. Zazdrość ma swoje korzenie w egoizmie grzechu (zob. 2 Kor 5:14-15). Zazdrość skupia się na sobie, ponieważ uważa, że ma do tego prawo, a skoro uważa, że ma do tego prawo, to jest wymagająca, a ponieważ jest wymagająca, to ma tendencję do oceniania dobroci Boga na podstawie tego, czy dał ci to, do czego czujesz że masz prawo. A ponieważ na tej podstawie osądza Boga, prowadzi cię do kwestionowania Jego dobroci. A skoro kwestionujesz dobroć Boga, nie będziesz zwracać się do Niego po pomoc. Zazdrość to duchowa katastrofa.

Łaska przypomina ci, że nie zasługujesz na nic, ale ona się na tym nie kończy — konfrontuje cię z prawdą, że Bóg jest niewyobrażalnie kochający, łaskawy i pełen dobroci, że obdarza nas rzeczami, na które nigdy nie zasłużyliśmy. Łaska przypomina nam również, że Bóg jest mądry i nigdy nie myli adresu — daje każdemu z nas dokładnie to, o czym wie, że jest nam potrzebne.