Brood en wijn - Leesplan rond het avondmaalVoorbeeld

Stel je nu voor dat de predikant van jouw gemeente van de week een oproepje in de kerkbode had gedaan: ‘Wie wil er deze zondag preken?’ Ik ben benieuwd of hij dan reacties had gekregen. Of er iemand was geweest die had gezegd: ‘Dat wil ik wel doen. Ik ga wel preken.’ Er is een hele diversiteit aan redenen om dat niet te willen doen. Je weet diep van binnen wel wat je gelooft, maar om dat goed uit te spreken, laat staan dat je het aan een ander moet uitleggen, en dat is natuurlijk ‘preken’, dat is best wel ingewikkeld.

Toch zegt de Heere God door middel van Paulus: ‘Morgen gaan we, als u tenminste aan het avondmaal gaat, allemaal preken. Wij gaan verkondigen.’ Zo zegt hij het. ‘U verkóndigt.’ In de Statenvertaling staat: "Want zo dikwijls als gij dit brood zult eten, en dezen drinkbeker zult drinken, zo verkondigt den dood des Heeren". Op het moment dat je brood en wijn tot je neemt, zegt Paulus, dan verkondig je de dood van de Heere. Dus het is eigenlijk een hele stille verkondiging. Een verkondiging zonder woorden. Een zíchtbare verkondiging.

Hoe moet je dat zien? Op het moment dat je aan de tafel zit en je neemt brood en wijn tot je, dan heeft dat iets in zich van een belijdenis. Dat woordje ‘verkondigen’ valt ook wel te vertalen als ‘openlijk belijden’. Als je de gang maakt, als je opstaat van je zitplaats, dan is het lopen al iets van een openlijke belijdenis. Iedereen ziet dat je gaat. Zo belijd je openlijk, verkondig je dat je de dood van de Heere nodig hebt.

Dat is juist mooi als je iemand bent die het moeilijk vindt om woorden te geven aan je geloof. Misschien zelfs in je gezin. Als je het moeilijk vindt om goed uit te leggen waarom jij in de Heere Jezus gelooft, dan kan je kind misschien vandaag wel zien dat je aan het avondmaal gaat. Het is moeilijk om er woorden aan te geven, maar door dat brood tot je te nemen, door die wijn te drinken, laat je toch zien waar het in je leven om gaat. En verkondig je dus. Geef je een soort preek. Je hoeft er geen woorden aan te geven. Alleen maar brood en wijn tot je te nemen.