De wondertekenen

Inleiding

In het Bijbelgedeelte van vandaag wordt als eerste het toneel voor de plagen geschetst. Het toneel is het land Egypte. Farao speelt de rol van ‘de koppigheid-zelve’, en Mozes en Aäron die van Gods vertegenwoordigers. En God? God is zichzelf. Hij hoeft niet te spelen. Hij is wie Hij is. Na het eerste wonder lezen we over de eerste drie plagen.

Toelichting

Als farao om een wonder vraagt, krijgt hij het teken van de staf die in een slang verandert. De staf van Aäron verslindt de, ook in slangen veranderde, staven van de magiërs. Het Hebreeuwse woord ‘verslinden’ komen we verder alleen nog tegen in Exodus 15:12, waar Mozes zingt dat de aarde de Egyptenaren heeft verslonden. Het gevraagde wonder is zo een teken dat verwijst naar de ondergang van Egypte. Niet alleen deze ‘introductie’ op de 10 plagen is een teken. Ook de eerste negen plagen zijn wondertekenen (zie Exodus 3:20; 7:3; 10:1-2). Het zijn wonderen die een teken zijn van wat komen gaat. Maar uit alles blijkt dat farao deze hints niet begrijpt of niet wil begrijpen.

De eerste plaag kondigt Mozes aan in de ochtend bij de Nijl. De rivier waar de Israëlitische jongetjes in gegooid moesten worden (Exodus 1:22), vormt nu een probleem voor de Egyptenaren. De Nijl waaruit de dochter van farao Mozes gered heeft en zo zijn toekomst bepaald heeft (Exodus 2:5), is nu de plek waar Mozes de toekomst van farao bepaalt. Het bloed in het water verwijst als teken naar de ondergang van het leger van farao in de Rietzee (Exodus 14:28).

Bij de tweede plaag waarschuwt Mozes farao. Als farao niet luistert, dan zal God hem straffen (Exodus 7:27). Het woord ‘straffen’ vinden we ook in Exodus 12:13, 23 en 27, waar God Egypte straft door hun eerstgeborenen te doden. De kikkers zijn zo voorbodes van de dood. Farao, die in Exodus 5:2 nog zei dat hij de HEER niet kent, erkent nu wel dat alleen de HEER een einde aan deze plaag kan maken (Exodus 8:4).

De derde plaag, het veranderen van stof in muggen, gebeurt onaangekondigd. Stof van de aarde verwijst naar de sterfelijkheid van de mens (Genesis 3:19). Het is de eerste plaag die de magiërs niet na kunnen doen. Ze erkennen dat God hier de hand in heeft (Exodus 8:15). De vertaling ‘een god’ is ook mogelijk. Hiermee leert farao van zijn magiërs dat er een god in Egypte is. Hij, en de magiërs, erkennen echter nog niet dat het de HEER is.

“… Hier moet God de hand in hebben!” (Exodus 8:15a).

Toepassing

Mogelijk ben je vertrouwd met de wondertekenen (plagen). Maar ik daag je uit: laat deze plagen opnieuw je hart raken. Want ook in, en door, deze tekenen maakt God zichzelf bekend. Raak (opnieuw) onder de indruk van wat deze plagen zeggen over wie God is. Loof en prijs Hem voor die karaktereigenschappen. Ook God prijzen is een vorm van het toepassen van de Bijbel in ons leven, want ons handelen komt voort uit hoe we denken over God, onszelf en de wereld.