Richt je aandacht op Hem!

Waarom verwijst de auteur in 2:2 naar de wet als ‘het door engelen gesproken woord’? De wet was toch door God aan Mozes gegeven op de Sinaï? Waarom begint de auteur dan over engelen? Inderdaad lezen we in Exodus 20 niet over engelen die actief zijn bij de wetgeving, maar als Mozes terugblikt op dit moment (in Deuteronomium 33:1-5) noemt hij wel engelen. Ook Paulus heeft het over engelen die een rol speelden in de communicatie van de wet (Galaten 3).

• Wellicht dat engelen later genoemd worden bij de ontvangst van de wet, om te benadrukken dat de wet zeker niet van mensen komt. Engelen hebben de wet uit de hemel, bij God vandaan, naar de mensen gebracht. Die wet komt dus definitief niet bij mensen vandaan en is dan ook te belangrijk om links te laten liggen.
• Wat ook mee kan spelen, is dat engelen op deze manier de rol van bemiddelaar krijgen: zij hebben de wet van God, uit de hemel naar de mensen, op de aarde gebracht. En juist de noodzaak dat bemiddeling nodig is tussen de heilige God enerzijds en schepsels anderzijds, staat centraal in de brief.

De superioriteit van Jezus’ spreken

• Jezus’ optreden ging gepaard met tekenen en wonderen, allerlei grote daden. Zijn woorden zijn dus gezaghebbend, 2:4a.
• Wij hebben de heilige Geest ontvangen, 2:4b.

Reden te meer om acht te slaan op de grote redding die Hij heeft gebracht!

''Hoe zullen wij dan ontvluchten, als wij zo'n grote zaligheid veronachtzamen,die in het begin door de Heere is verkondigd, en die aan ons is bevestigd door hen die Hem gehoord hebben'' (Hebreeën 2:3, HSV).

Aanmoediging en waarschuwing

De schrijver begint zijn brief of preek met duidelijk te maken dat God door zijn Zoon tot ons gesproken heeft (1:1–4). Dan gaat hij twee hoofdstukken lang in op de positie van de Zoon in relatie tot de engelen (1:5–2:18):

• Hij begint met te zeggen, dat de Zoon superieur is aan de engelen, 1:5-14.
• In 2:1-4 waarschuwt de schrijver: ‘Daarom… moeten we niet uit de koers raken’. Een schip dat uit de koers raakt, mist de (thuis)haven. De lezers worden gewaarschuwd: de woorden van de Heer (vers 3) bevatten redding, mis die redding niet!

De eerste is een hele positieve aanmoediging om je aandacht aan Jezus te blijven schenken en niet te verflauwen in je toewijding aan Hem. De tweede is een ernstige waarschuwing: je loopt een groot risico als je niet ‘naar de woorden van de Heer’ luistert, namelijk straf!

Toepassing

De schrijver houdt aanmoediging en waarschuwing in balans, blijkbaar zijn beide nodig. Ook voor jou?