Strijd in je denken overdenkingenVoorbeeld

Goed doordachte plannen

Want wij hebben de strijd niet tegen vlees en bloed, maar tegen de overheden, tegen de machten, tegen de wereldbeheersers van de duisternis van dit tijdperk, tegen de geestelijke machten van het kwaad in de hemelse gewesten. - Efeziërs 6:12

‘Hoe kon je?’ schreeuwde Helen. ‘Hoe heb je zoiets kunnen doen?’

Hulpeloos keek Tom zijn vrouw aan. Hij had overspel gepleegd, had zijn zondige daden onder ogen gezien en vroeg zijn vrouw om hem te vergeven.

‘Maar je wist hoe slecht het was,’ zei ze. ‘Je wist dat dit het ultieme verraad is van ons huwelijk.’

‘Ik was nooit van plan om een verhouding te krijgen,’ zei Tom met tranen in zijn ogen.

Dat was geen leugen. Hij wist dat hij een aantal verkeerde keuzes had gemaakt, maar hij had niet verder vooruit gekeken naar de gevolgen van zijn daden. Nadat hij bijna een uur had gesmeekt, zei hij iets waardoor Helen het begon te begrijpen en hem uiteindelijk kon vergeven.

‘Ik was je al op honderden manieren ontrouw voordat ik overspel pleegde,’ zei hij. Hij uitte dat ze beiden zo druk waren en nauwelijks tijd voor elkaar hadden. Hij was vaak te kritisch, zij leek soms ongevoelig te reageren en luisterde niet naar zijn verhalen over de problemen op zijn werk. ‘Het waren kleine dingen, maar die waren er altijd,’ zei hij. ‘In ieder geval leek het in het begin allemaal niet zo groot.’

Het is precies de manier waarop satan in mensen werkt. Op een slimme manier bombardeert hij ons denken met allerlei patronen van irritatie, ontevredenheid, zeurderige gedachten, twijfels, angsten en redeneringen. Hij gaat langzaam en voorzichtig te werk (goed doordachte plannen hebben tenslotte tijd nodig).

Tom vertelde dat hij zich af begon te vragen of Helen nog wel van hem hield. Ze luisterde niet naar hem en als hij probeerde om lichamelijk contact te krijgen, hield ze vaak de boot af. Zijn gedachten gingen met hem aan de haal. Als zij iets deed wat hij niet leuk vond, dan hield hij dat bij en zo groeide zijn lijst met wrevels die hij zich herinnerde.

Een van zijn collega’s luisterde aandachtig naar zijn ontevreden verhalen en bood een luisterend oor. Op een dag zei ze: ‘Helen verdient geen warme, zorgzame man zoals jij.’ (Satan was bij Toms collega ook een bombardement begonnen.) Elke keer dat ze elkaar ontmoetten, dwaalde Tom een stapje verder van het rechte pad. In zijn gedachten rechtvaardigde hij zichzelf: als Helen niet naar me wil luisteren, dan zijn er andere mensen die wel luisteren. Hoewel hij het in gedachten over ‘mensen’ had, bedoelde hij concreet zijn vrouwelijke collega.

Toms collega luisterde gewillig naar hem. Een paar weken later gaven ze elkaar een omhelzing en terwijl hij dat deed, wenste hij dat hij dezelfde warmte en zorg van zijn vrouw zou voelen. Het was een onschuldige omhelzing; althans, zo leek het. Tom had niet in de gaten dat satan nooit haast heeft. Hij neemt de tijd om zijn plannen uit te werken en overweldigt mensen niet onmiddellijk met sterke verlangens. Integendeel, de vijand van ons denken begint klein – kleine ontevredenheden, kleine verlangens – en vandaaruit gaat hij kleine stapjes verder.

Toms verhaal lijkt erg op dat van een tweeënveertigjarige boekhouder die werd beschuldigd van het verduisteren van bijna drie miljoen dollar van het bedrijf waar ze werkte. Ze vertelde: ‘Eerst nam ik alleen maar twaalf dollar, precies het bedrag dat ik nodig had om de limiet van mijn creditcard te behouden. Ik nam me voor het snel terug te betalen.’ Niemand had het in de gaten en twee maanden later ‘leende’ ze weer een bedragje.

 Tegen de tijd dat ze werd betrapt, stond het bedrijf op het punt failliet te gaan. ‘Het was nooit mijn bedoeling om iemand te kwetsen of iets verkeerd te doen,’ zei ze. Ze was nooit van plan om grote bedragen te ontvreemden – gewoon een paar kleine bedragen. Volgens de aanklager stal ze al bijna twintig jaar van het bedrijf.

Zo werkt satan – langzaam, ijverig en op kleine manieren. Zelden benadert hij ons met een directe, frontale aanval. Satan heeft maar een kleine opening nodig – een gelegenheid om onheilige, zelfgerichte gedachten in ons hoofd te injecteren. Als we hem er niet snel uitschoppen, blijven die gedachten hun slechte spel spelen, en kan satan zijn kwaadaardige, verwoestende plan blijven uitvoeren.

We hoeven niet toe te staan dat deze verkeerde gedachten in ons hoofd blijven rondspoken. De apostel Paulus schreef: ‘De wapens van onze strijd zijn immers … krachtig door God ... Want wij breken valse redeneringen af en elke hoogte die zich verheft tegen de kennis van God, en wij nemen elke gedachte gevangen om die te brengen tot de gehoorzaamheid aan Christus’ (2 Korintiërs 10:4-5).

Here Jezus, in Uw naam roep ik de overwinning uit. Stel mij in staat om elke gedachte tot gehoorzaamheid te brengen. Help me om niet toe te staan dat satans woorden in mijn denken blijven hangen en me van mijn overwinning beroven. Amen.

Tip voor jou

Meer inspiratie van Joyce Meyer en informatie over haar bediening is te vinden op onze website.