Strijd in je denken overdenkingenVoorbeeld

Krijgen wat we willen

Vertrouw [zelfverzekerd] op de HEERE met heel je hart, en steun op je eigen inzicht niet. Ken Hem in al je wegen, dan zal Híj je paden rechtmaken - Spreuken 3:5-6

Normaal gesproken weet ik wat ik wil en vind ik het leuk om zoiets dan ook te krijgen. Ik ben net als de meeste mensen. Als we niet krijgen wat we willen, dreigen negatieve gevoelens omhoog te komen. (Onthoud dat deze gevoelens begonnen met gedachten.)

‘Dus ik ben de hele stad doorgereden om dat jurkje te kopen en nu is het er niet in mijn maat?’

‘Hoe bedoel je dat je de nieuwste televisie niet op voorraad hebt? Er stond een aanbieding van in de krant!’

Zo zitten de meeste mensen in elkaar. Als we niet krijgen wat we willen, geven de mensen om ons heen een rotgevoel. Dat is niet iets wat we op school leren – het kan aangeboren zijn.

Terwijl ik die beide situaties hierboven beschreef, moest ik denken aan een gebeurtenis in de supermarkt. Een jonge moeder duwde haar karretje door de gangen en bleef staan bij de graanontbijten. Haar dochter – jonger dan twee jaar oud – probeerde een doos te pakken. ‘Wil ik hebben! Hebben!’

‘Nee,’ zei de moeder. ‘Daar hebben we thuis nog genoeg van.’ Ze pakte een andere doos met ontbijtgranen en legde die in het karretje.

‘Hebben! Hebben!’ zei het meisje. Toen er geen reactie kwam, begon ze te schoppen en te gillen. Haar moeder – complimenten! – ging er niet op in, maar duwde het karretje een ander gangpad in en leidde de aandacht van haar dochter af.

Toen ik het gedrag van de kleine meid zag, dacht ik: zo doen we meestal. We besluiten wat we willen hebben en als we het niet krijgen, worden we boos.

‘Jack en ik maakten allebei kans op die promotie. Ik ben al langer bij het bedrijf en mijn verkoopcijfers zijn beter. Ik verdiende die promotie, maar hij ging naar Jack,’ zei Donna.

‘Ik stond gemiddeld een 9,8 toen ik mijn laatste tentamen moest maken,’ zei Angela. ‘Als ik een 10 zou halen, was ik de beste van alle studenten die afstudeerden. Maar ik had maar een 8,3 en viel terug naar de vijfde plek. Ik vind dat ik een 10 had verdiend, maar mijn docent heeft gewoon een hekel aan mij.’

Laten we dit probleem eens van wat dichterbij bekijken. De mensen die ik hierboven heb genoemd, kregen niet wat ze wilden. Ze vonden allebei dat ze niet kregen wat ze verdienden.

Te vaak verwachten we als christen dat het leven volmaakt is en dat alles in ons bestaan gladjes zou moeten verlopen. We verwachten succes, geluk, plezier, vrede en alle mogelijke zegeningen. Als niet aan die verwachtingen wordt voldaan, trekken we een pruillip of gaan we zeuren en klagen.

Hoewel God wil dat we een goed leven leiden, zijn er ook periodes dat we geduld nodig hebben en moeten verdragen dat we onze zin niet krijgen. Dit soort teleurstellingen toetsen ons karakter en niveau van geestelijke volwassenheid. Teleurstellingen laten zien of we überhaupt klaar zijn om promotie te krijgen of succes te hebben.

Waarom hebben we het idee dat wij vooraan zouden moeten staan, en anderen maar genoegen moeten nemen met een lagere positie? Waarom denken we dat wij recht hebben op het volmaakte leven? Misschien denken we soms iets te hoog van onszelf dan zou moeten. Een nederige geest stelt ons in staat om genoegen te nemen met een plekje achteraan en wachten tot God ons naar voren stuurt. Gods Woord leert ons dat we de beloften door geloof en volharding zullen verkrijgen. In God geloven is goed, maar kunnen we dit ook volhouden en op Hem vertrouwen als we het gevoel hebben dat het leven niet eerlijk is?

Satan speelt een gemeen spel met ons denken. Meestal voert hij ons met negatieve gedachten: ‘Jij verdient dit helemaal niet; je bent waardeloos; wat een stom mens ben jij’. Toch probeert hij af en toe ook een andere tactiek uit. Dan vertelt hij ons hoe hard we werken en waar we allemaal recht op hebben. Als we naar hem luisteren en geloof hechten aan zijn woorden, dan voelen we ons wellicht voor de gek gehouden of dat iemand ons een kunstje heeft geflikt.

Als we niet krijgen wat we willen hebben, vallen we uit elkaar en zeggen: ‘Maar ik verdien het!’ We worden niet alleen kwaad op onze werkgever, onze docent of iemand anders, maar we worden soms ook boos op God omdat Hij ons niet geeft wat wij denken te verdienen.

De grote fout die we maakten was te zeggen dat we iets meenden te verdienen. Daarmee komt zelfmedelijden ons leven binnengeslopen. We kunnen ons deze houding aanmeten of erkennen dat we een keuze hebben. Ik kan ervoor kiezen om het leven te nemen zoals het komt en er het beste van te maken, of ik kan blijven klagen dat het leven niet volmaakt is.

Ik moet denken aan het verhaal van Jona – niet dat gedeelte over die vis, maar wat er daarna gebeurde. Hij had aangekondigd dat God na veertig dagen de stad Ninevé zou verwoesten. Toen ze dat hoorden, bekeerden de mensen zich massaal. Omdat God luisterde naar het hulpgeroep van de mensen, werd Jona boos: ‘Nu dan, HEERE, neem toch mijn leven van mij weg; het is immers voor mij beter te sterven dan te leven’ (Jona 4:3).

Dat is toch triest, vind je niet? Jona had liever gelijk dan 120.000 mensen gered zien worden. Onze situaties zijn meestal niet zo dramatisch, maar veel mensen gaan ook liever zitten, medelijden met zichzelf hebben, luisteren naar de fluisteringen van satan en al het goede van God mislopen in plaats van eenvoudig op Hem te vertrouwen in elke situatie.

Het geheim van het christelijke leven is dat we onszelf volledig aan God toewijden. Als we onze wil overgeven aan God, dan zal wat ons overkomt ons niet overstuur of boos maken. Als God ons niet geeft wat we willen en waar we om vragen, dan zal ons geloof sterk genoeg zijn om te zeggen: ‘Niet mijn wil, maar de Uwe geschiede.’

God, help me. Ik heb vaak grote wensen en als ik niet krijg wat ik wil, word ik boos. Vergeef me. Herinner me eraan dat Jezus niet wilde sterven aan het kruis, maar dat Hij leefde in volledige overgave aan Uw wil. Ik vraag U, door Jezus Christus, me te helpen leven in volledige overgave aan U en dat ik tevreden ben met alles wat U mij geeft. Amen.