Iedere taal: luisteren naar de meertalige GodVoorbeeld

Vergeving

De daad van vergeving staat centraal in het christelijke geloof. Jezus benadrukt dit als Hij ons leert om te bidden. In het Onze Vader linkt Hij Gods vergeving van onze zonden aan de vergeving die wij moeten geven aan anderen.

We weten dat vergeving moeilijk is - misschien niet om te begrijpen, maar zeker om te leven. We weten ook dat daden veel meer zeggen dan woorden. Maar woorden kunnen onze acties laten zien en vormgeven. Dat is hoe het voelt wanneer we de praktische manieren bekijken hoe andere culturen en talen vergeving benaderen.

Tzeltal, een inheemse taal die in Mexico wordt gesproken, vertaalt vergeving als 'de zonde van een ander uit het hart verliezen' - let wel: niet hun hart, maar jouw eigen hart. Dit sentiment komt ook terug in de taal van de San Blas Kuna stam (uit Colombia en Panama), die vergeving vertaalt als 'het uitwissen van het boze hart', of de taal Mískito (gesproken in Honduras en Nicaragua) met 'de schuld van een mens uit je hart nemen'.

Vergeving geneest ons eigen hart - het 'verlost ons' zoals de Lahu-taal zegt, gesproken in Oost- en Zuidoost-Azië - maar het reikt ook het potentieel voor wederzijdse genezing naar de persoon wie vergeven is. Want volgens de Westelijke Parbate Kham taal, gesproken in Nepal, betekent 'wrok koesteren' dat je 'iemand in je hart hebt opgehangen', wat alleen kan worden opgelost door iemand te vergeven of 'iemand los te maken'.

Wie is er vandaag in je hart opgehangen? Wiens zonde moet je uitwissen? Waar moet je worden losgelaten en genezen? Vraag God om je te helpen die persoon te 'ontbinden' - zowel in hun voordeel als in het jouwe - net zoals God Zelf jou vergeven heeft.