Miaina Fiovana: Mandritry ny KrismasySantionany

Fifaliana

Te hampino antsika ireo hirahira krismasy fa tokony ho velon-kafaliana sy haravoana foana isika amin’izao vanim-potoana izao. Fa tsy isika rehetra nefa no mety hanana zavatra hampifaly, ary tsy misy olona finaritra eny foana mandavan-taona. Soa ihany, fa na dia mandalo sy miserana arakarak’izay zava-miseho amin’ny fiainantsika aza ny fahafinaretana, dia afaka ny hanana fifaliana foana isika.

Hafangaron’ny olona eny foana ny fampiasana ny teny hoe fahafinaretana sy fifaliana raha amin’ny kolontsaintsika, fa tsy mitovy nefa ireo. Mety ho finaritra ery isika rehefa tsara ny andro, mankato antsika ny zanantsika, mandeha vakansy na mividy fiara vaovao isika. Izany fihetseham-po ivelany izany no fahafinaretana. Lalina kokoa ny fifaliana. Tsy miankina amin’izay zava-miseho izy io. Tsy misy ifandraisany amin’izay zava-misy eto amin’izao tontolo izao mihitsy izy. Miankina tanteraka amin’i Kristy izy. Ny fifaliana dia hita ao amin’ny famonjena antsika sy Ilay sorona izay miantoka ny mandrakizay antsika.

Tamin’ny fotoana farany talohan’ny nahafatesan’i Jesoa, dia nanontany azy ny iray amin’ireo jiolahy niara-nombohana taminy hoe nahoana Jesoa no tsy mamonjy ny tenany raha tena Izy marina no Ilay Mesia. Mitombina tsara izany fanontaniana izany. Ireo rehetra izay efa nijery fampisehoana famerenana ny fomba fanombohana olona tamin’ny andron’ny Romanina tamin’izany sy ireo izay efa niaina fijaliana toa izany indrindra indrindra, dia samy manontany an’izany fanontaniana izany avokoa. Nahoana no misafidy ny hiaritra an’izany raha tsy voatery nefa ianao?

Ao amin’ny epistily ho an’ny Hebreo dia nilaza ny Apostoly Paoly fa niaritra ny hazo fijaliana i Jesoa “mba hahazoany ny fifaliana napetraka teo anoloany.” Tsia, tsy nahafinaritra an’i Jesoa mihitsy akory ny maty tamin’ny fomba feno fijaliana toa izany. Niaritra fijaliana ara-tsaina, ara-pihetseham-po sy ara-batana goavana be Izy. Tsy nankeo amin’ny hazo fijaliana tam-pahafinaretana Izy fa tam-pifaliana. Fantatr’i Jesoa fa ny miandry Azy dia ny mandrakizay miaraka amin’Ilay Ray sy fiarahana amintsika. Nanam-pifaliana Izy satria nahalala fa ny Fahafatesany sy ny Fitsanganany amin’ny maty dia handresy ireo famitahana, fo maratra, fijaliana sy fahafatesana.

Manam-pifaliana ihany koa isika noho izay antony izay. Na dia amin’ny fotoan-tsarotra aza dia manam-pifaliana isika satria mahalala fa manana fanantenana amin’ny mandrakizay sy ho avy tsara. Toy ny nasehon’i Jesoa antsika, dia tsy midika hoe tsy hiaina fijaliana isika raha toa ka manam-pifaliana. Matetika amin’ny fiainana, dia miara-misy ny fifaliana sy ny fijaliana. Amin’ny maha-mpanara-dia an’i Kristy antsika nefa dia afaka mijery mihoatra ny fijaliana isika ary mibanjina ny Teny Fikasana izay nomena antsika satria isika mahafantatra tsara fa manomana mihoatra lavitra ho antsika Andriamanitra. Indray andro any, dia mbola ho tafaray Aminy isika any amin’ny toerana izay tsy isian’ny tomany, fahoriana sy fijaliana intsony.

Mety hoe miaritra ny kian’ireo havam-badinao be ianao amin’izao vanim-potoana izao, na mandalo olana ara-bola na ihany koa fahasarotana ara-pahasalamana be. Mety hoe sarotra be aminao fotsiny ny ho finaritra sy ho ravoravo amin’izao. Na inona na inona iainanao amin’izao vanim-potoanan’ny Krismasy izao dia fantaro fa mahazo tsara anao Andriamanitra. Mahita anao Izy, tia anao Izy, ary tsy hamela anao irery amin’izao fahorianao izao. Na dia eo afovoan’ny alahelo aza ianao dia mbola manam-pifaliana foana satria manantena ny mandrakizay ary mbola marina foana ny Teny Fikasany.