អ្នកត្រូវការអធិស្ឋានគំរូ

“យើងត្រូវការអធិដ្ឋាន”

យើងធ្លាប់បានឮគេនិយាយថា “គាត់មិនបានអធិស្ឋាន”   គឺជាការបង្ហាញ ពណ៌នាពីអ្នកណាម្នាក់ដែលប្រឈមនឹងកាល:ទេស:ពិបាកក្នុងការដែលទទួលជ័យជំនះ   ឬអ្នកលេងកីឡាប្រហែលនិយាយថា “គាត់អធិស្ឋាន”   នៅពេលអ្នកលេងកីឡាធ្វើការទទួលពិន្ទុចុងក្រោយបោះបាល់យកបីពិន្ទុ ពីចុងម្ខាងក្នុងទីធ្លាលេងនៅពេលឮសម្លេងកញ្ចែររោរិ៍   ។ 

ប៉ុន្តែព្រះជាម្ចាស់មិនមានបំណងសម្រាប់ជីវិតអធិស្ឋានរបស់យើងគឺជាការផ្អែកចុងក្រោយគេបំផុត   នៅក្នុងការយកជ័យជំនះលើបញ្ហាដែលពិបាក នៅពេលដែលយើងបាត់បង់នូវជម្រើស និងធនធានហើយនោះឡើយ។   សេចក្តីពិតគឹថាព្រះជាម្ចាស់ចង់ឲ្យការអធិស្ឋានគឺជាចំនុចកណ្តាលសម្រាប់ជីវិតគ្រិស្តបរិស័ទគ្រប់ៗគ្នា។   ជាចំនុចដំបូងដែលយើងត្រូវការ មិនមែននៅវេលាចុងក្រោយបំផុតឡើយ។   ព្រះអង្គចង់ឮពីយើងគ្រប់ពេលវេលា រៀងរាល់ថ្ងៃ ទាំងនៅវេលាដែលយើងចង់បានអ្វីមួយ   និងត្រូវការព្រះអង្គ ព្រមទាំងនៅពេលដែលយើងមានគ្រប់គ្រាន់ហើយ និងស្កប់ចិត្តរបស់យើងហើយ។

ការអធិស្ឋានគឺជាកូនសោរនៅក្នុងការមើលឃើញការផ្លាស់

ប្តូរជាវិជ្ជមាន ក្នុងជីវិតរបស់យើង និងអ្នកដែលនៅជុំវិញ

យើង។និងជាមូលដ្ឋានគ្រឹះនៃការរីកលូតលាស់   ក្នុងការដើរជាមួយនឹងព្រះជាម្ចាស់។ 

“ពាក្យទូលអង្វររបស់មនុស្សសុចរិត មានប្រសិទ្ធិភាពខ្លាំងណាស់។   ” យ៉ាកុប ៥:១៦