JosuaVoorbeeld

Lees: Josua 20:1-6; Hebreërs 6:18; Psalm 94:21-22

SOAP: Psalm 94:22

Vir verdere nalees: Josua 20:7-9

Die Leviete was die enigste stam wat nie ‘n deel van die land geërf het nie. Hulle was verstrooid tussen die mense in verskillende stede om te dien as onderwysers van die Wet van God aan die mense. Ses van hierdie stede was asielstede. Die Wette van Moses het bepaal dat enigiemand wat ‘n moord gepleeg het, doodgemaak moes word. Maar, in die geval van onopsetlike moorde, het God sekere stede uitgesonder waarheen die moordenaar kon vlug vir veiligheid (Eksodus 21:13). Hy sou veilig wees van die bloedwreker - die familielid wat verantwoordelik is vir wraak op die slagoffer se dood - totdat die saak verhoor kon word.

Hierdie stede bestaan nie meer nie, maar ons, as gelowiges, het ons eie toevlugsoord – God. Toe ons tot die ewige dood veroordeel is as gevolg van ons sondes, het ons na Jesus gehardloop om toevlug en reiniging van ons oortredings te soek. Nou is ons deel van sy familie en ons hardloop na Hom om troos, vrede, krag en vreugde te kry.

God is ons rots en ons toevlug. Wanneer ander mense, omstandighede of die vyand van ons siele teen ons is, en ons probeer afbreek, kan ons na God gaan en toevlug in Hom vind. Ons is veilig as ons naby Hom is.

O God, U is my rots, my verlossing, my toevlug. U is my vesting en my skuiling. Bring my nader en nader aan U, sodat ek nie groots geskud sal word nie.

In Jesus se naam.

Amen.