100 Günde Kutsal Kitap'ın Asıl MesajıÖrnek

Yahudiler için yüzkarası, öteki uluslar için saçmalık sayılan çarmıha çivilenmiş Mesih (1.Kor.1:23), Aramatyalı Yusuf ve Nikodim için aynı anlama gelmiyordu. İsa’nın cansız bedenini alıp, Yahudi geleneklerine göre gömerek O’nu onurlandırdılar ve mal varlıklarını da bu amaç için harcadılar. Benzer şekilde İsa’yı onurlandırmak isteyen kadınlar da vardı (Luka 23:55-56, 24:1) Yuhanna ise İsa’nın boş mezarını gördüğünde dirilişine imanı ile O’nu yüceltmişti.

İsa’nın mezarda olmadığı haberini alan Petrus’un mezara daha geç gelmesinin sebebi belki de duygusal yorgunluğuydu. İsa’yı inkâr etmek yüreğinde büyük bir yük olsa gerekti. Yine de mezarın içine girmeye cesareti vardı fakat şimdi de onu bekleyen kafa karışıklığıydı. Kim mezardan bir cesedi keten bezleri açarak alırdı, çıplak bir ölüyü kim ne yapacaktı? İsa çarmıhta herkesin gözü önünde ölmemiş miydi? Üstelik gömülmesinin üzerinden üç gün geçmişti! Anlayamıyordu (Yuh.20:9).

Henüz çarmıhtaki ölümün acısı tazeyken şimdi de mezar açılmıştı. Mecdelli Meryem birilerinin İsa’yı oradan aldığını düşünüyordu. Eğer biri aldıysa, O’nun bedenini alıp geri getirmeye hazırdı.

Dirilmiş olan İsa Mecdelli Meryem’e ilk olarak ismiyle seslenmemişti ve bir yabancıyla konuşur gibi ona kadın diye hitap etmişti. Böylece Meryem’in özverisi, Rab’be olan sevgisi ve yürek tutumu açığa çıktı. “Meryem” seslenişi kişisel bir yakınlığı ifade ediyordu (Yeş.43:1, Yuh.10:3) ve bu seslenişi duyan Meryem Rab’bi olan İsa’nın kendisiyle konuştuğunu anladı. Spurgeon bu durum için şöyle der; “İsa tek bir söz ile mükemmel bir vaaz verebilir”.

İsa öğrencilere göründüğünde “esenlik” selamlaması ile geldi. Öğrenciler o ana kadar kafa ve yürek karışıklığı içindeydi ve tam bir esenlik içinde değillerdi, şimdi İsa karşılarındaydı. İsa’nın çarmıhta çivilenen ellerini ve mızrakla delinmiş böğrünü görünce bu kez acı yerine sevinç duydular.

Tomas, doğal insan tepkisini yansıtan bir örnektir ve onun imanı 8 gün sonra İsa’nın ellerine ve böğrüne dokununca gerçekleşmiştir. Tomas’ın imanını sağlayan Rab’bin kendisidir. Bizler de öğrenciler gibi Rab’bin ne zaman geleceğini ve kimin ne zaman iman edeceğini bilemeyiz.

Tanrı’nın nefesini alan Adem nasıl yaşayan can olduysa, bizlerde Kutsal Ruh ile hayat sahibi ruh olduk. (1Kor.15:45). Ne müjdeyi iletme ne de bağışlama Tanrı’nın nefesi olmadan gerçekleşebilecek eylemler değildir. İnsanın doğal nefesinin bunu kaldıracak kuvveti yoktur.

İsa ilk doğaüstü belirtisini Kana köyünde gerekleştirmişti (Yuh.2:11). Dirilişinden sonra da ilk mucizesini aynı yerde, bütün gece balık tutamayan öğrencileri arasında yaptı. İsa Mesih’in gücünü şartların yönlendiremediği ve şartları bütünüyle alt üst edebilecek güce sahip olduğu apaçıktır. Tanrı’nın eli altında O’nun yönledirmesine açık olmak itaati de beraberinde getirir. Tüm yorgunluğumuza, kırgınlıklarımıza, hizmetlerin zorluğuna rağmen biz de Tanrı’nın eli altında kendimizi alçaltarak öğrenciler gibi O’nun gücüne iman etmeli ve teslim olmalıyız.

Petrus’un teslimiyeti o anda gerçekleşiyor gibi görünse de, kilise ile ilgili görevini aslında İsa ölüp dirilmeden önce ona söylemişti (Mat.16:18) Petrus sadece kilise kurmakla kalmayacaktı, İsa için ölüme teslim edilecekti. İsa nasıl sevgisi nedeniyle bizim için ölüme teslim edildiyse, Petrus’ta İsa’ya olan sevgisi nedeniyle ölüme teslim edilecekti. Petrus üç kere İsa’yı inkar ettiği gibi, üç kez İsa’ya olan sevgisini ikrar ederek yaşamını Mesih’e adadı.                               Işıl Öçal

Çarmıh bildirisi sizin için ne anlama gelmektedir?

İsa’nın dirilişinin iman hayatınızdaki önemi nedir?

Öğrencilerin yürek tutumlarına ve davranışlarına baktığınızda, kendinizi yakın hissettiğiniz biri var mı? Varsa kimdir ve neden?