100 Günde Kutsal Kitap'ın Asıl MesajıÖrnek

İsa Mesih göğe yükseldikten on gün sonra, Pentikost gününde İsa Mesih’in yerini alan Kutsal Ruh, imanlıların üzerine dökülür. Kutsal Ruh, rüzgarın esişini andıran güçlü ses ile gelir; ateş alevine benzeyen diller orada bulunan imanlılar üzerine konar. İmanlılar o anda Kutsal Ruh ile dolmanın olağanüstü deneyimini yaşarlar. Sanki göksel cennet yeryüzünde kurulmuştur. Herkes kendi anadilini konuşmasına rağmen birbirlerini anlayabilir. Bu kişiler şaşkınlık içinde birbirlerine “Nasıl oluyor da her birimiz kendi ana dilini işitiyor?” sorusunu sorarlar. Yargı olarak ortaya çıkan dil çeşitliliğinin, Tanrı’nın Egemenliği’nde Kutsal Ruh aracılığıyla kaldırıldığını henüz anlamamışlardır. Kutsal Ruh ile yaşadıkları deneyimi anlayamamalarının bir başka nedeni de Kutsal Ruh’a yaban olmalarından kaynaklanır.

Petrus, İsa Mesih’ten aldığı öğreti ışığında, Kutsal Ruh’un yönlendirişinde Tevrat metinlerinde geçen peygamberlikleri kullanarak açıklayıcı vaaz verir: “Bu gördüğünüz, Yoel Peygamber aracılığıyla önceden bildirilen olaydır” der, “Son günlerde, diyor Tanrı, Bütün insanların üzerine Ruhum’u dökeceğim. Oğullarınız, kızlarınız peygamberlikte bulunacaklar. Gençleriniz görümler, yaşlılarınız düşler görecek. O günler kadın erkek, kullarımın üzerine Ruhum’u dökeceğim, onlar da peygamberlik edecekler. […] O zaman Rab’bi adıyla çağıran herkes kurtulacak”(Yo. 2:28) diyerek İsa Mesih’e olan tanıklığını sürdürür: “Davut bir peygamberdi ve soyundan birini tahtına oturtacağına dair Tanrı’nın kendisine ant içerek söz verdiğini biliyordu. Geleceği görerek Mesih’in ölümden dirilişine ilişkin şunları söyledi: ‘O, ölüler diyarına terk edilmedi, bedeni çürümedi.’ Tanrı, İsa’yı ölümden diriltti ve biz hepimiz bunun tanıklarıyız. O, Tanrı'nın sağına yüceltilmiş, vaat edilen Kutsal Ruh’u (semavi) Baba’dan almış ve şimdi gördüğünüz ve işittiğiniz gibi, bu Ruh’u üzerimize dökmüştür.”

Buna göre Tanrı, Davut Peygamberin soyundan gelen kurtarıcıyı belirdiği zamanda ortaya çıkardı. Kurtarıcı, çarmıhta öldürülen ve ölümde kalmayarak dirilen hem Rab hem de Mesih İsa’dır. Petrus’un vaazını dinleyenler günahlarının farkına vardılar ve yüreklerine hançer saplanmış gibi oldu. Petrus’a ve diğer elçilere “Kardeşler, ne yapmalıyız?” sorusunu sordular. Petrus da onlara şu karşılığı verdi: “Tövbe edin, her biriniz İsa Mesih’in adıyla vaftiz olsun. Böylece günahlarınız bağışlanacak ve Kutsal Ruh armağanını alacaksınız. Bu vaat sizler, çocuklarınız, uzaktakilerin hepsi için, Tanrımız Rab’bin çağıracağı herkes için geçerlidir” dedi.

Kutsal Ruh döneminin başladığı Pentikost gününde yaklaşık 3000 kişi İsa Mesih’e kişisel kurtarıcısı olarak iman etti ve vaftiz oldu. Bu kişiler kendilerini: 1) Kutsal Kitap yetkisine sahip elçilerin öğretisine; 2) Kilise yaşamına denk gelen paydaşlığa; 3) Ekmek bölmek adını verdikleri İsa Mesih’in ölüm ve dirilişini ilan edildiği Rab’bin Sofrası’nı uygulamaya; 4) Duaya adadılar.

Kutsal Ruh’un kudretle gelişi olayını okuduğunuzda ne hissediyorsunuz?

Petrus’un konuşmasında hangi konulara değindi? Bu konular bugün sizi nasıl etkiliyor?

Pentikost gününden sonra imanlıların kendilerini adadıkları konular bugün kilisede nasıl görünüyor?