100 Günde Kutsal Kitap'ın Asıl MesajıÖrnek

Zor durumlarla karşılaştığımızda gerek ruhsal gerekse bedensel olarak hayatta kalmak için sergilediğimiz ilk davranış kaçmaktır. Davut ise hayatta kalmak için yaptığı ilk iş ne yapacağını Rab’be sormaktı. Rab’den aldığı cevap uyarınca da yer değiştirdi.

Korkuları ancak can dostunun ziyareti ve teşvik sözlerinden sonra yok oldu. Dostu O’na Rab’bin vaadini hatırlattı. Korkmamalıydı çünkü kendisi yeni kral olacaktı.

Davut’un kaçışı yine de devam etti. Neredeyse Saul ve adamları kendilerini yakalayacakken Rab onların yolunu değiştirdi. Rab’bin kendisi Davut’u Saul’a teslim etmedi. Daha sonra Davut bu günleri hatırlayıp “21. Mezmur’da “Gözlerimi dağlara kaldırıyorum, Nereden yardım gelecek? Yeri göğü yaratan RAB’den gelecek yardım” diyecekti.

Takip eden bölümde ise Saul’un Davut’u öldürme amacıyla kovalamasını okuruz. Bu durum bir ölçüye kadar kilise yaşamımızdaki sorunları hatırlatır. Bu sorunlar bazen kendi aramızda halledilir bazense ne yazık ki içinden çıkılmaz bir hal alarak kilise krizlerine dönüşür. Bu gibi sorunlarla karşılaştığımızda kilisedeki kardeşlerin bizler için ne ifade ettiğini göz önünde bulundurması gerekir. Kilisedeki insanların her biri “kandan, bedenden veya insan isteğinden değil Tanrı’dan doğmuşlardır (Yuh.1:13) ve hepsi “Kral’ın kâhinleri ve Tanrı’nın öz halkıdırlar (1.Pet.2:9). Bu yüzden de imanlı bir kardeş, bir başka kardeşle sorun yaşadığında karşısındakini kendisini incitmiş, kırmış ve üzmüş “bir düşman” mı yoksa, Davut’un Saul’u gördüğü gibi Rab tarafından İsa Mesih’e iman aracılığıyla Kutsal Ruh ile meshedilmiş bir “kahin” olarak mı görmektedirler.

Karşımızdaki düşman değil, Rab’bin meshettiği bir başka kişidir. İşte bu bakış açısı sayesinde Saul’un kendisinin bulunduğu mağaraya girmesini, O’nu öldürmek için bir fırsat olarak görmemiştir. “Rab beni O’na el kaldırmak uzak tutsun” diyebilmiş ve Saul ile yüzleşerek, onu düşman olarak görmediğini, davasını Rab’be bıraktığını kendisine söylemiştir. Ve son olarak; davasını Rab’be götürdükten sonra bile, “kötülüğü yenilmemenin, kötülüğü iyilikle yenmenin” yolunu bizlere göstermektedir. 

                                                                                Noyan Öçal

Yaşamını tehlikeye veya sıkıntıya sokan durumlarla karşılaştığında ne yapıyorsun? 

Hayatta kalmak için kaçıyor musun yoksa Rab’be mi danışıyorsun? Rab’bin son anda da olsa yetişeceğine imanın var mı?