Le të lexojmë BiblënShembull

Eksodi 2:3, 4

Por, kur nuk mundi ta mbante më të fshehur, mori një kanistër prej xunkthi, e leu me bitum dhe katran, vendosi në të fëmijën dhe e la në kallamishtën në bregun e lumit.
Motra e fëmijës rrinte në një farë largësie për të mësuar se çfarë do t'i ndodhte.

Në kanistrën prej xunkthi

Djali i vogël ishte tre muajsh. E qara e tij po bëhej gjithnjë e më e fortë. Ai nuk mund të qëndronte më në shtëpi, ishte shumë e rrezikshme. E ëma, Jokebeda bëri një kanistër prej xunkthi. Ajo e leu me katran. Më pas ajo vendosi djalin e vogël në të. Ajo i tha Miriamit, motrës së tij: “Shko dhe lëre kanistrën në buzë të lumit, midis kallamishteve, dhe vëzhgo se çfarë do të ndodhë. Ndoshta dikush do ta marrë djalin tonë të vogël dhe do të kujdeset për të.” Miriami veproi pikërisht ashtu. Sa e trishtuar që ishte nëna Jokebeda. Ajo nuk mund të kujdesej më për foshnjën e saj. Por Perëndia mundej. Për këtë ajo ishte e sigurt.