Ura për te MarkuShembull

Madhështia e vërtetë

Jezusi pa turmën e njerëzve që po qëndronin në breg. Ata ishin shumë të etur për ta parë, si dhe për të dëgjuar prej Tij. Mbase nga largësia e barkës, ata dukeshin si dele, ndërsa qëndronin duke pritur për Të. E dimë që Jezusi donte pak pushim për dishepujt e Tij, dhe mbase edhe për Veten. Ai mund të ketë qenë i trishtuar për vdekjen e Gjon Pagëzorit. Por, kur Jezusi i pa ata njerëz, të cilët ishin pa një drejtues të vërtetë, Ai nuk mundi të rezistonte pa i ndihmuar. Çfarë dashurie kishte Ai në zemrën e Tij për njerëzit!

Herodi duhet të kishte qenë një bari për njerëzit, por në vend të kësaj, ai po festonte me miqtë e tij të pasur. Ai nuk shqetësohej për shpirtrat e njerëzve. Drejtuesit e kishës së judenjve duhet të kishin qenë barinj, por as ata nuk e bënë detyrën e tyre. Asnjëri prej këtyre njerëzve nuk bëri atë për të cilën Perëndia i kishte thirrur. Duke gjetur kohë për këta njerëz, edhe pse Ai ishte i lodhur, Jezusi po i përgatiste dishepujt të bëheshin drejtues dhe barinj të vërtetë.

A dëshironi që një ditë të jeni drejtues? Në fakt pjesa më e madhe e juaja, një ditë do të jeni një drejtues. Nëse bëheni prind, do të bëheni drejtues. Nëse do të keni njerëz që punojnë për ju, ju do të bëheni drejtues. Edhe tani, në klasën tuaj, mund të konsideroheni drejtues.

A keni menduar se çfarë është një drejtues i vërtetë? Është dikush që përdor ndikimin dhe dhuntitë e tij për t’u shërbyer të tjerëve! Nuk ka të bëjë me të qenët “shefi”. Shikoni Zotin Jezus. Ai është Mbreti i mbretërve, por Ai erdhi për të shërbyer. Ai madje dha jetën e Tij për t’i shpëtuar të tjerët. Madhështia e vërtetë nuk ka të bëjë me sa “lart qëndron”, por me sa “poshtë përulesh”.