Kur Dështon Besimi: 10 Ditë në Gjetjen e Zotit në Hijen e DyshimitShembull

Nuk mund të mos pyes veten nëse e kemi parë Biblën në mënyrën e gabuar. Ndoshta ne kemi qenë kaq të fiksuar me mënyrën sesi një libër i lashtë zgjidh të gjitha çështjet tona historike, kulturore, shkencore dhe morale, saqë dyshimi është bërë i pashmangshëm. Por, çka nëse objektivi kryesor i tij nuk është siguria intelektuale, por të na çojë në një marrëdhënie të lulëzuar me Perëndinë?

Ndoshta na duhet ta shohim Biblën më pak me sytë modernë (Si është racional?) ose me sytë postmodernë (Si më flet?). Ndoshta duhet ta pranojmë për atë që është: një libër i çuditshëm, i çuditshëm, i vështirë, sfidues, frymëzues, ftues, që prish paradigmën, i cili, faqe pas faqeje, histori pas historie, arrin kulmin në personin e Jezusit.

Dhe nëse kjo është e vërtetë, atëherë si çdo marrëdhënie, kërkon kohë.

Ne kemi nevojë për këmbëngulje për të gërmuar përtej sipërfaqes së saj të lashtë, me kore dhe kështu të zbulojmë të vërtetën.

Dhe ne kemi nevojë për një ton përulësi për të riorientuar të menduarit tonë kur kjo të ndodhë.

Sido që të jetë, gjej paqe duke ditur se autorët e tij ishin gjithashtu dyshues. Ata gjithashtu luftuan. Por ata vazhduan të ecnin në rrugën Emaus, sepse besonin se në fund ia vlente gjithçka. Ata kishin shpresë se një ditë, disi, do ta shihnin Mesian e tyre.

Dhe kjo është ajo që e bën Biblën jo vetëm diçka për t'u besuar, por diçka për të jetuar.