Известные библейские стихи из پێدایش 13

Поделиться

اے سجّهێن مُلکا که تئو گِندگا ائے، چه منی نێمگا اے تان اَبد تئیی و تئیی نَسل و پَدرێچئیگ اِنت.

لوت که چه اِبراما جِتا بوت، هُداوندا گۆن اِبراما گوَشت: ”چه وتی همے جاگها، چمّان چست کن و شمال، جنوب، رۆدراتک و رۆنندئے نێمگا بچار،

تئیی نَسل و پَدرێچا زمینئے دنزانی پئیما بازَ کنان، اگن کسے دنز و گُباران هساب کرتَ کنت، گڑا تئیی نَسل و پَدرێچا هم هساب کرتَ کنت.

گڑا اِبراما گۆن لوتا گوَشت: ”ما برات اێن. منی و تئیی نیاما، یا منی و تئیی شپانکانی نیاما اَڑ و کُڑے مبیت.

گڑا اِبراما وتی گِدان چِست کرتنت و هِبرونا شت و مَمرِهئے مزنێن درچکانی نزّیکّا جَهمنند بوت. اۆدا په هُداوندا کُربانجاهے اَڈّی کرت.

لوتا چمّ چست کرتنت، دیستی که اُردُنئے سجّهێن دشت، تان سۆهرا سێراپ اِنت، هُداوندئے باگئے ڈئولا، مِسرئے سرڈگارئے ڈئولا. اے چه آ وهدا پێسر اَت که هُداوندا سُدوم و گُمورَهئے شهر گار و بێگواه کرتنت.