Allemaal twijfelaars

In de Bijbel is veel ruimte ingeruimd voor twijfelende mannen en vrouwen van God. Abraham twijfelde. Job twijfelde. Petrus twijfelde. Martha twijfelde. Tomas twijfelde. En sommigen noemen Jezus zelf ook een soort van atheïst als hij twijfelt aan de aanwezigheid van God als hij eenzaam alleen in het lijden uitroept ‘Mijn God, waarom heeft u me in de steek gelaten?’ (Matteüs 27:46). Jezus ervoer geen aanwezigheid van God en uitte dat. Waarom zou een gelovige zijn twijfels niet mogen uiten?

Mag ik je een advies geven? Vertrouw de mensen niet die je een geloof zonder twijfel voorhouden. Twijfel en geloof horen bij elkaar. Ze houden elkaar in evenwicht. Twijfel zorgt dat het onkruid dat op het terrein van geloof gaat groeien, kan worden gewied. En geloof zorgt dat er weer wat kan groeien op de lege akker die is achtergelaten door twijfel. Twijfel is misschien wel een noodzakelijke mechaniek dat ervoor zorgt dat je geloof ontwikkelt en volwassen wordt. Twijfel en je eerlijke vragen naar wat echt de waarheid is, kan je losmaken van fundamentalisme en ongezonde religieuze gedachten. 

De vragen die je wilt stellen en de twijfel die je kan hebben, geef het de ruimte. Neem uit het verhaal van Tomas maar mee dat onze lieve Heer er op zijn manier wel mee om kan gaan. Hij komt opnieuw als licht in het donker. Hij kwam nog een keer, speciaal voor Tomas en geen andere leerling van Jezus had zo’n bijzondere ontmoeting met hem: hij ontmoette zijn Heer in het aanraken van de wonden in zijn handen en zijn zijde.

PS: wil je doorpraten naar aanleiding van dit leesplan? Ga naar https://www.creatov.nl/contact/ en stuur me een persoonlijk bericht.