Een glas water

Wat als ik je nu eens zeg dat geloof niet gaat om de juiste regels volgen. En niet gaat om het juiste liedje te zingen. En niet gaat of je je de juiste dogma’s hebt eigen gemaakt. Maar dat het meer gaat over een naaktloper, een vreemdeling en een crimineel en hoe je met hen bent omgegaan.

Jezus vertelde een verhaal over hoe het zal zijn als God zal vragen ‘of je het goed hebben gedaan’. Hij zal wijzen naar de gewone mensen en dingen die iedereen, als ie maar zijn ogen wil openen, echt om zich heen kan zien. In een van zijn laatste toespraken voor zijn arrestatie vertelt Jezus een verhaal (Matteüs 25):

Kijk, er was iemand die honger had, heb je het überhaupt wel gezien? En heb je hem te eten gegeven? En iemand anders had dorst. Heb je hem water gegeven? Of een kopje thee of een glas cola (het gaat om het principe hè)?

Kijk, er was iemand ziek. Heb je niet alleen maar gezegd “ik zal voor je bidden hoor”, maar heb je hem ook opgezocht? Gevraagd hoe het nu echt met hem ging en gewacht tot hij echt de gelegenheid had om antwoord te geven?

O ja, er liep vreemdeling rond; een man in een lange jurk, hij zag er erg on-Hollands uit. Hij zocht onderdak en was op de vlucht voor gevaar en armoede. Nee, hij verwachtte niet veel maar wilde gewoon mens zijn en droomde ervan om een dag zonder zorgen te kunnen leven. Heb je hem opgevangen, als mens behandeld, verwelkomd in je huis? Heb je hem een kans gegeven zich te bewijzen dat hij een vakman is. Heb je hem vriendschap getoond?

Een naaktloper. Wat er gebeurd is weet ik niet, maar het ging echt niet goed. Naakt hoeft niemand te zijn. Wat de reden daar ook van is. Heb je hem kleding gegeven om aan te trekken?

Een crimineel. Hij heeft heel wat op zijn kerfstok. Hij zit in de gevangenis. Maar ben je mede-mens geweest, naast hem gaan zitten en hem aandacht gegeven.

Kijk, zo moet Jezus ongeveer hebben gezegd, wat je met en voor hen hebt gedaan, dat is precies zoals je met en voor mij hebt gedaan. Of niet heb gedaan. Als je op die momenten echt goed had gekeken, dan had je gezien dat ik, het was, Jezus... Maar het was zo gewoon hè, allemaal van die gewone mensen dingen waar je normaliter gemakkelijk aan voorbij loopt. Jezus identificeert zich met wat gebrek lijdt en hulp nodig heeft.

Iedereen is vol verbazing. Want niemand had het door. Niet de mensen die zorgden. Niet de mensen die weg keken.

Blijkbaar zullen we zo terugkijken. En gaat het leven en onze geloofsovertuiging ook juist hierover: wat we met ons leven hebben gedaan, met deze doodgewone medemenselijke dingen. Of we voor onszelf hebben geleefd. Of dat er ook aandacht was voor de mensen die het minder hadden getroffen als wij. Want in dat wat stuk is gegaan en wat waardeloos lijkt, daar is onze lieve Heer blijkbaar te vinden.