Ik wens jullie vrede

Probeer je eens in te denken hoe de leerlingen zich hebben gevoeld in de dagen nadat Jezus was gearresteerd en bruut vermoord. Zij waren de bekende volgelingen van deze vrijheidsstrijder met zijn boodschap van een nieuw koninkrijk, vergeving en nederigheid. Hoeveel toespraken had hij niet gehouden over ‘het koninkrijk van de hemel’ of ‘het koninkrijk van God’. Bij tijd en wijle was zijn boodschap maar moeilijk te verteren. 

'Wie mijn lichaam eet en mijn bloed drinkt, heeft eeuwig leven en hem zal ik op de laatste dag uit de dood opwekken' (Johannes 6:54). In de toespraak waar hij dit vertelde zette Jezus alles op scherp: ‘Dit is het brood dat uit de hemel is neergedaald. Het is niet het brood dat uw voorouders aten; zij zijn gestorven, maar wie dit brood eet zal eeuwig leven.’ (Johannes 6:58). Die opmerking zorgde voor veel verwarring en discussie en voor ergernis. Wie is deze Jezus en wat denkt hij wel? Het zorgde ervoor dat bijna iedereen deze revolutionaire Joodse leraar verliet. ‘Willen jullie soms ook weggaan?' had Jezus gevraagd. ‘Naar wie zouden we moeten gaan, Heer? U spreekt woorden die eeuwig leven geven, en wij geloven en weten dat u de Heilige van God bent’, had Petrus geantwoord.

Maar dit is allemaal achter de rug. Jezus is gearresteerd, gedood, begraven. Het is voorbij. Angstig zitten de leerlingen bij elkaar. En dan komt Jezus binnen. Het eerste dat Hij zegt? ‘Ik wens jullie vrede!’