Ku Tobie, Boże mójPrzykład

Stanowienie przykładu Jego przesłania

Nie zostaliśmy zbawieni tylko po to, by być narzędziami Boga, ale także Jego synami i córkami. On nas nie zmienia w duchowych agentów, ale duchowych nosicieli przesłania, a to przesłanie ma być częścią nas. Boży Syn był Jego własnym przesłaniem: “Słowa, które wam powiedziałem, są duchem i są życiem” (Ewangelia Jana 6:63). Nasze życie, nas - Jego uczniów - musi stanowić święty przykład realności tego przesłania. Nawet cielesne serca niezbawionych - służą - gdy są do tego powoływane, ale żeby być świętym przykładem Bożego przesłania, trzeba mieć serce złamane przekonaniem o grzechu, uświęcone w Duchu Świętym i skruszone w poddaniu Bożemu celowi.

Istnieje różnica między dawaniem świadectwa a nauczaniem. Kaznodzieja to taka osoba, którą powołał Bóg i która jest zdeterminowana, by użyć całej swej energii na głoszenie Bożej prawdy. Bóg zabiera nas dalej niż sięgają nasze aspiracje i pomysły na życie, formuje nas i kształtuje dla swoich celów, tak, jak działał w życiu swoich uczniów po Zesłaniu Ducha Świętego. Celem Zesłania Ducha Świętego nie było nauczenie czegoś uczniów, lecz uczynienie ich wcieleniem tego, czego nauczali, by dosłownie stali się Bożym przesłaniem w ciele: “. . . będziecie Mi świadkami . . .” (Dzieje Apostolskie 1:8).

Pozwól Bogu na pełną wolność w twoim życiu gdy przemawiasz. Zanim Boże przesłanie uwolni ludzi, Jego uwolnienie musi się stać rzeczywistością dla ciebie. Starannie zbieraj materiały, a potem pozwól Bogu "podłożyć ogień pod twoje słowa" na Jego chwałę.

Panie, Wszechwiedzący Boże, daj mi w tym dniu mądrość bym mógł właściwie uwielbiać, pracować i podobać się Tobie. Panie, wyjaśniaj mi coraz więcej Ciebie samego - w Twojej pełni i pięknie.