Ku Tobie, Boże mójPrzykład

Życie w poddaniu

Aby stać się jedno z Jezusem Chrystusem, trzeba nie tylko mieć wolę odrzucenia grzechu, ale i poddać Mu w całości sposób patrzenia na wszystko. Narodzenie się na nowo, dzięki Bożemu Duchowi, oznacza, że musimy chcieć najpierw wszystko puścić, by potem uchwycić się czegoś innego. Pierwsze, co poddajemy, to pozory i ułuda. Nasz Pan nie pragnie byśmy przed Nim ukazywali dobro, albo raczej nasze wysiłki stania się lepszymi, lecz realny, konkretny grzech. Właśnie to jest nam w stanie zabrać. W zamian za nasz grzech - otrzymamy realną i konkretną sprawiedliwość. Musimy jednak oddać wszelkie pozory, które gdziekolwiek utrzymujemy i dać sobie spokój z wszelkimi roszczeniami co do tego, że jesteśmy w ogóle warci tego, by Bóg się nami zajmował.

Kiedy to już zrobimy, Duch Święty pokaże nam co następnego musimy Mu poddać. W ramach kolejnych kroków tego procesu będziemy musieli porzucić roszczenia co do naszych praw w stosunku do samych siebie. Czy zgadzamy się na wypuszczenie z uścisku tego wszystkiego, co posiadamy, naszych pożądliwości i wszystkiego innego w naszym życiu? Czy jesteśmy gotowi na utożsamienie się ze śmiercią Jezusa Chrystusa?

Zanim się poddamy, spotka nas bolesne rozczarowanie. Gdyby ludzie mogli zobaczyć siebie takimi, jakimi widzi ich Pan, to nie zaszokowałyby ich koszmarnie gorszące grzechy ciała, lecz straszna natura dumy ich serc, sprzeciwiających się Jezusowi Chrystusowi. Kiedy ludzie widzą siebie w świetle Pana, to z całą siłą uderza w nich wstyd, przerażenie i rozpaczliwe przeświadczenie o osądzie.

Jeśli masz dylemat, czy poddać się czy nie, to postanów przejść przez kryzys, poddając wszystko co masz i czym jesteś dla Niego. Wtedy Bóg wyposaży cię we wszystko to, co potrzebne do wykonania tego, czego On pragnie dla ciebie.

Tchnij na mnie Bożym tchnieniem, aż mój umysł i duch dostroją się do ciebie. Rozlej wolność, czystość i moc na nas wszystkich.