Lepiej być wdzięcznymPrzykład

„Na tyle jesteśmy ludźmi, na ile umiemy okazywać wdzięczność” – pisał rzymski filozof Seneka Starszy.

Mój mąż ma wspaniałą umiejętność dziękowania nawet za drobne rzeczy. Nie bierze ich jako czegoś oczywistego, co mu się należy. Widzisz jak magiczne działanie ma słowo „dziękuję”? Każdy potrzebuje docenienia – twój małżonek, dzieci, rodzice, przyjaciele, współpracownicy czy obce osoby, które dzisiaj spotkasz. Sama łapię się, że zbyt często jestem skupiona na sobie i własnych problemach i zapominam o tym. Kiedy jednak odwrócimy oczy od siebie i popatrzymy na innych z wdzięcznością, dostrzeżemy w nich dobro.

Ważne jest też to, w jaki sposób mówimy „dziękuję”. Myślę, że warto szukać kreatywnych sposobów wyrażania wdzięczności, co może zaważyć na tym, w jaki sposób to zostanie odebrane. Na przykład: „Jesteś najlepszy! Jesteś wielki! Życie mi uratowałeś! Zawdzięczam to tobie; jestem bardzo wdzięczny; bardzo to sobie cenię; dziękuję za twoją ciężką pracę, czas, energię, myśli, miłość, przyjaźń, modlitwy; nie dałbym rady bez ciebie; dziękuję za wsparcie, to twoja zasługa; to było dla mnie dużym błogosławieństwem; twoje wsparcie wiele dla mnie znaczy; twoja życzliwość mnie powaliła…”.

Wdzięczność jest zaraźliwa :) Inni będą zainspirowani twoją postawą. Z jakimi ludźmi wolisz spędzać czas? Z niewdzięcznymi i roszczeniowymi? Czy raczej z wdzięcznymi i życzliwymi? Możesz być jedną z takich osób. Tylko zacznij praktykować wdzięczność.

Pomyśl o konkretnej osobie i konkretnej rzeczy, za którą chcesz jej dzisiaj podziękować. W jaki sposób możesz to wyrazić?

„A nade wszystko niech waszym życiem kieruje miłość, bo to ona utrzymuje Kościół w doskonałej harmonii. Niech pokój duszy, pochodzący od Chrystusa, zawsze będzie obecny w waszych sercach i życiu (…) Zawsze chętnie okazujcie wdzięczność” (Kolosan 3:14-15).