Lepiej być wdzięcznymPrzykład

„Dlaczego mam praktykować wdzięczność? – zapytasz. – Przecież to jest wbrew mojej naturze. I tak naprawdę dobrze mi bez tego”.

Jak potwierdzają badania, w naszym kraju narzekanie jest mile widziane. Dzięki niemu szybciej znajdujemy pokrewną duszę, nie wyglądamy podejrzanie czy nie zostajemy uznani za naiwnych – mieścimy się w normach kulturowych. Czy argumentem wystarczająco dobrym na zmianę tego jest fakt, że Bóg tego chce? Taki ma charakter!

Jezus był wdzięczny i zostawił nam przykład. Pamiętasz historię, kiedy to tysiące kobiet, dzieci i mężczyzn siedziało na trawie – wszyscy spragnieni słów Jezusa? Zrobił się wieczór, a oni byli głodni. Uczniowie przynieśli wtedy Jezusowi pięć chlebków i dwie ryby. „Co to jest na tak wielu”, powiedziałby malkontent. Co jednak zrobił Jezus?

„A On wziął w ręce pięć chlebów i dwie ryby i patrząc w niebo, podziękował za nie Bogu, po czym dawał uczniom, a oni rozdawali ludziom” (Marka 6:41).

Wziął to, co miał, i przyniósł Bogu, bo wiedział, że dla Ojca nic nie jest za małe, zbyt nieważne i niewystarczające, by On nie mógł tego pomnożyć, rozwinąć, udoskonalić. Nieważne, ile masz w ręku, ważne, komu za to dziękujesz! Czy znasz swojego Boga? Wiesz, jakie jest Jego serce? Psalmista pisał:

„Dziękujcie Panu, bo jest dobry, a Jego łaskawość trwa na wieki” (Psalm 107:1).

Z kolei w liście do Jakuba czytamy:

„Wszystko, co dobre i doskonałe, pochodzi od Boga, stwórcy wszelkiego światła (…) to On począł w nas nowe życie i uczynił pierworodnymi dziećmi w swojej rodzinie” (Jakuba 1:17).

To Jemu zawdzięczasz wszystko! On jest początkiem i końcem, alfą i omegą. W Nim masz życie, zbawienie, przebaczenie. Jego dary są najlepsze, Jego myśli o tobie są najlepsze, Jego plany dla ciebie są najlepsze, bo takie jest Jego serce.

Dlaczego dobrze być wdzięcznym? Bo tak chce Bóg:

„Zawsze się radujcie. Bez przestanku się módlcie. Za wszystko dziękujcie; taka jest bowiem wola Boża w Chrystusie Jezusie względem was” (1 Tesaloniczan 5:16-18).