Lepiej być wdzięcznymPrzykład

Pewnego razu Jezus w drodze do Jerozolimy, a była to Jego ostatnia podróż do tego miasta, spotkał 10 trędowatych, błagających Go o uzdrowienie. Polecił im, aby poszli i pokazali się kapłanom. Idąc, zostali oczyszczeni z trądu. Tylko jeden z nich, Samarytanin, zawrócił, by podziękować. Jezus zaskoczony powiedział:

„«Czy nikt się nie znalazł, który by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec?« I rzekł mu: «Wstań, idź! Wiara twoja uzdrowiła cię»” (Łukasza 17:18-19).

Dostrzegasz, co tu się wydarzyło? Tych pozostałych dziewięciu trędowatych, owszem, zostało uzdrowionych fizycznie, ale ich serce się nie zmieniło. Okazuje się, że cuda, których tak pragniemy, kiedy już się zdarzą, często nie mają mocy, by dotknąć naszego serca, by sprawić, że będziemy bardziej wdzięczni, bliżej Boga. Wdzięczność Samarytanina sprawiła głębszą przemianę w jego życiu. Uzdrowienie objęło nie tylko fizyczne ciało, ale też jego duszę i ducha. Było trwałe i przyniosło chwałę Bogu. I takie cuda Jezus chce czynić w twoim i moim życiu. I czyni. Dostrzegasz je dokoła siebie i w sobie? By je ujrzeć, potrzebujesz wdzięcznego serca. Nie bądź tym, który Jego dary przyjmuje za coś oczywistego i zapomina podziękować. On czeka na ciebie, na twoje „dziękuję” płynące z serca. Uczyń to swoim zwyczajem. Zaczynaj i kończ każdy dzień dziękowaniem – nie pozwól, by to, co cię irytuje, miało większy wpływ na twoje nastawienie! On cieszy się z ciebie i ceni sobie twoją wdzięczność!

„Kto ofiaruje dziękczynienie, czci Mnie” (Psalm 50:23).

Zaśpiewaj Panu z wdzięcznością…

„Wiedzcie, że Pan jest Bogiem! On nas uczynił i do Niego należymy, myśmy ludem Jego i trzodą pastwiska Jego. Wejdźcie w bramy Jego z dziękczynieniem, w przedsionki Jego z pieśnią chwały! Wysławiajcie Go, błogosławcie Jego imię! Albowiem dobry jest Pan, na wieki trwa łaska Jego, a wierność Jego z pokolenia w pokolenie” (Psalm 100:3-5).